“Trouwdag”

Vandaag 23 jaar geleden, 18-02-2000, was onze trouwdag. Eigenlijk alleen die dag waren we er ons bewust van dat het onze trouwdag was want tja, we trouwden tenslotte die dag. Niet heel romantisch, we waren al 6 jaar samen, ik was 8 maanden zwanger, Martijn had zeer ongelukkig de avond/nacht voor ons trouwen zijn vrijgezellen feest, we waren net 4 dagen verhuisd, hadden er een half jaar verbouwen opzitten en het was voor mij meer een samenlevingscontract zodat alles voor de toekomst goed geregeld zou zijn. Dat ik gewoon de zijne was en hij de mijne, daar hoefden we wat mij betreft niet voor te trouwen, dat wist ik sowieso wel. 
 

De afgelopen 22 jaar, werden we er soms door mijn moeder op gewezen dat het onze trouwdag was, vooral de eerste jaren, toen ze merkte dat wij er zelf niet aan dachten verwaterde dat. Er zijn keren geweest dat  ik er toevallig aan dacht, nooit op de dag zelf overigens (🧐) en tegen Martijn zei dat het over een x aantal dagen onze trouwdag was om dan eind februari/begin maart te zeggen….O we waren ook zoveel jaar getrouwd (of zelfs dat niet) Kortom, geen hot item. 
 

En nu ben ik er al de hele week mee bezig, vandaag is onze 23e trouwdag, en ik ben niet meer getrouwd. Ik heb ja gezegd op de zin die eindigde met “tot de dood u scheidt” En dat bleek letterlijk voor de wet zo te zijn. Sinds 25/07/2022 ben ik niet meer getrouwd. Maar ze kunnen de pot op met die wet, vandaag ben ik 23 jaar getrouwd en als Martijn er nu bij was geweest hadden we er vast niet bij stil gestaan.

Wat zou ik ontzettend graag nog minstens 23 jaar samen met Martijn onze trouwdag vergeten.

7 reacties

Ontroerend… heel mooi.

dingen voor lief nemen hoort bij een gezonde relatie. Natuurlijk moet je elke dag genieten maar als iemand er gewoon altijd is. Je gaat er niet vanuit dat je iemand verliest. 
 

sterkte…

Laatst bewerkt: 18/02/2023 - 14:37