Het gaat bijna gebeuren.
Nog een paar dagen en dan beginnen de bestralingen. Ik heb geduld moeten hebben, want de chirurgen gingen eerst nog met vakantie. Begrijpelijk hoor, zij hebben daar ook recht op. Ondertussen kreeg ik wel informatie bij het ZRTI , waar ik bestraald wordt. Naar de anesthesist en de stoma verpleegkundige. Door al die informatie wordt het steeds spannender. En word ik ook angstiger. Ik had niet verwacht dat het zo'n grote operatie zou worden. De operatie wordt gedaan door 2 chirurgen en duurt 3 uur en 12 minuten. Ja... geen 10 minuten, maar 12. Ze gaan 30 tot 40 cm darm + lymfeklieren weghalen. Daar schrok ik wel even van, ik had niet gedacht dat het zoveel zou zijn. Ook weer begrijpelijk, want ze willen het carcinoom niet raken. En liever te veel dan te weinig weghalen. Ik heb het vast al verteld, dat ik een tijdelijke stoma krijg. Maar nu, over 2 dagen, de eerste bestraling. De punten zijn al getekend op mijn buik. En mooie rode strepen. Mijn buik lijkt wel een schilderij. Ook de plaats voor de stoma is al bepaald. Hiervoor staat er een ronde rode plek in het schilderij. Zoals ik al zei; ik voel me best wel gespannen; hyperventilatie ligt op de loer. Niet fijn !! Ik moet me steeds oppeppen om door te gaan. Afleiding zoeken. En soms mag ik van mezelf best wel eens niksen, lezen, netflix kijken. Hoe hebben jullie dat gedaan ? Konden jullie een beetje omgaan met de spanning ?
4 reacties
Lieve Coco,
Weet niet of dat je naam is 😉. De periode vóór de operatie vond ik ook heel spannend. Bij mij is ruim 5 jaar geleden de hele dikke darm verwijderd. Een stoma heb ik toen niet gekregen omdat dit vaak problemen geeft als je veel buikvet hebt zoals ik. Als de spanningen me echt teveel werd en ik ging oncontroleerbaar hyperen, dan nam ik een paar oxazepam. Wat me erg hielp was te denken: ik laat het allemaal maar over me heen komen en zie het wel als ik wakker word. Blijf goed afleiding zoeken, dat helpt het beste.
Ik wens je een voorspoedige operatie en dito herstel.
Liefs, Monique
Dag Monique. Mijn naam is Vera.
Ik heb ook oxazepam in huis, maar probeer dat steeds uit te stellen. Als het echt nodig is , pak ik er 1. Ik zou beter wat vlugger 1tje pakken, denk ik. Dank je wEl voor je reactie.Het weten dat je niet alleen bent, helpt ook al.
Lieve groetjes Vera
Beste cocopip
Wat een stress zo vlak ervoor ,ik lees dat onze lieve monique je steunt en daar heb je echt iets aan ,dat word een grote lange operatie waarvan ik hoop dat je er goed doorheen komt ,ik zal voor je duimen
Sterkte en een lieve groet Hes 🍀🌻
Hoi Vera, wat bij mij hielp, was ‘gewoon’ accepteren dat ik het spannend vond allemaal. Het ís ook spannend! Me er niet tegen verzetten werkte bij mij het best. En ik ging hardlopen en zwemmen; alleen maar nadenken over mijn loop- of zwemtechniek hielp om mijn hoofd leeg te maken. Wandelen had denk ik hetzelfde effect gehad.
Ik was ook verbaasd dat er zo’n groot stuk darm weggehaald werd tot de chirurg me vertelde dat ze ook niet zomaar overal kunnen snijden: de darm die overblijft, moet nog wel helemaal van bloed voorzien worden, en dat betekent dat ze lang niet overal kunnen snijden. Klonk voor mij toen eigenlijk wel heel logisch.
Sterkte met de start van het hele traject!
Bij mij ging het trouwens boven verwachting snel; ik heb het in de operatiekamer nog 8:13 zien worden, en om 10:20 had ik een gemiste oproep van de chirurg, die per ongeluk mij belde in plaats van mijn man om te zeggen dat alles goed gegaan was 😀 (daarna heeft hij alsnog mijn man gebeld.) Bleek toch niet helemaal op de minuut te schatten, die operatieduur 😀