Vakantie en groen licht voor de derde kuur

Dit bericht schrijf ik terwijl ik in een hotelbed lig. Marco heeft me verrast met een weekend weg, lekker met z'n tweetjes. Zo ontzettend lief!

Marco was de afgelopen drie weken vrij. We moeten altijd even onthaasten en dat is merkbaar. De teleurstelling van het stoppen met  de tweede kuur is wel een beetje gedaald. 

De tweede week zijn we naar Luxemburg geweest. Lekker kamperen. Dus we hebben alle spulletjes ingepakt en vertrokken naar de camping. We zouden op zaterdag gaan, maar besloten op vrijdagnacht dit nog even uit te stellen. Als we naar de buienradar keken, kwam er alleen maar rood voorbij over de plek waar we heen zouden gaan vanaf het moment dat we onze tent zouden kunnen opzetten. Dat bleek een goede keuze, het gaf namelijk meer rust en we hadden alle tijd om de laatste dingetjes te regelen. Eenmaal daar aangekomen bleek onze plek vrij schaduwrijk te zijn. Heel fijn (aangezien ik toch ook nog wel moet oppassen met de zon) maar dat betekende ook een natte plek met modder plassen. We hebben een zo droog mogelijk deel uitgekozen en de tent heel rustig opgezet. 

We zouden tot zaterdag blijven (1 week) maar we besloten al snel om er een paar dagen extra aan te plakken. 

We hebben lekker gewandeld in het Mullerthal, Luxemburg stad gezien (met openbaar vervoer dat daar dus helemaal gratis is!), gezwommen.... Echt een heerlijke vakantie gehad. De kids gingen zelfs mee wandelen alle keren zonder te klagen 😊😉!

Eigenlijk wilden we helemaal niet naar huis. Het was zo lekker rustig daar! En we wisten dat als we naar huis gingen, ook meteen het gewone leven weer zou starten. Donderdag uitpakken en vrijdag naar het LUMC. Als je dan zo lekkere vakantie hebt, is dat niet het fijnste vooruitzicht.

Wat wel heel fijn is als je thuis komt van kamperen, je huis is weer enorm groot, en het ruikt overal zo lekker en je hoeft niet door het donker naar het toiletgebouw te lopen. Donderdag hebben we alles dus uitgepakt, had ik nog een bbq met mijn collega's (die weer volop aan het werk zijn, maar die start week is totaal aan me voorbij gegaan) en vrijdag dus naar het LUMC.

Noyanna zou met oma gaan winkelen (voor haar verjaardag gekregen) en Amber zou met ons mee gaan. Zij kon ook wel wat kleding gebruiken aangezien ze uit alle broeken was gegroeid. 

De afspraak stond gepland voor 11.45 uur. We moesten een uur eerder daar zijn om nog even bloed te prikken. We hadden een spelletje mee en we hebben de wachttijd daar heel gezellig mee door gebracht! Zeker ook omdat de arts ons even was vergeten en ze ons, met alle excuses, om 12.20 uur naar binnen riep. 

Deze arts is zo'n aardige dame. Ze is heel flexibel, luistert en overlegt. We bespreken hoe het geweest is en ik geef aan dat ik nog niet wil "opgeven" en dat ik het graag nog wil proberen met de procarbazine in combinatie met een antihistamine. Zij stemt daarmee in en zegt ook dat ze hoopt dat dit goed gaat, want vaak is de allergische reactie heftiger de tweede keer. Toch wil ik dit wel doen. Al is het alleen maar zodat ik zelf het gevoel heb er alles aan te hebben gedaan wat nu mogelijk is. Ook vraag ik of de kuur cyclus korter kan omdat de vincristine ook niet meer gegeven wordt. Ze vindt dat wel een goed idee en we gaan nu elke 6 weken dit programma doen.

Daarna zijn we Leiden ingelopen en hebben we hele leuke kleding voor Amber gekocht. Ze is er zo blij mee! 

En nu zijn we in Hoenderloo, gaan we lekker even fietsen. Even verstand op nul zetten. Marco gaat maandag bij een nieuwe werkgever aan de slag, totaal een andere richting dan wat hij tot nu toe gedaan heeft. Dus lekker samen weg. Zo fijn! Marco is echt heel lief voor mij (dat was hij al!)

Tot de volgende blog!