Over mij
In december 2021 werd bij mijn echtgenote alvleesklierkanker gediagnosticeerd. Stadium 4, ongeneeslijk inclusief uitzaaiingen. Alleen chemo restte nog. Daarvan 15 gehad en uiteindelijk toch ook naar alternatieve behandelingen gekeken. Maar helaas: het is ons niet meer gegund. 18 maanden na dato - op 11 juni overleed zij. Statistisch nog best lang - een troost voor zover je het zo kunt noemen.
Ik ben nu bijna 6 weken verder. En had de rouwfase niet zo zwaar ingeschat als het blijkt te zijn. Een week na de uitvaart mijn werkzaamheden - vrijwilligerswerk bij verschillende organisaties weer opgepakt. Dat gaat best redelijk tot goed. Wij zouden ook voor een uitgever van kampeergidsen op pad naar zuid Duitsland voor inspectie. Ik besloot toch te gaan, zoals zij vooral ook had gewild. Sinds maandag ben ik - alleen met auto en caravan - op pad.
En dat valt niet mee. Het contact met terrein eigenaren of beheerders is prima. Maar met onze caravan staan naast velen in gebruikelijke samenstelling valt zwaar tegen. De lust om dingen te ondernemen zoals wij samen voorheen gewend waren - maar nu alleen - ontbreekt vrijwel volledig.
Ik sla me er wel doorheen maar ervaar dit als een zware tegenvaller.
Ik wilde dit even kwijt.
