Mijn eerste werkdag
VANDAAG was het dan eindelijk zover, ik hoor er weer bij. Natuurlijk was ik een beetje zenuwachtig. Gisteren was ik al langs geweest op mijn werk om de beste wensen over te brengen en heb ik ook al een gesprek bijgewoond over twee 'moeilijke' leerlingen die in mijn klas zitten.
Vanmorgen zat ik om 7:45 uur achter mijn bureau in een nog lege klas. Altijd het summum van rust, met een kopje thee. Maar dan...........
1e versnelling: Oei, wat is het wachtwoord ook alweer dat ik nodig hebt om op de computer in te kunnen loggen.
2e versnelling: Lessen kopiƫren, naar de teamkamer voor het ochtendoverleg.
3e versnelling: Om 8:55 uur ging de bel en toen was het gaan met die banaan..........
Raar, dat je het lesgeven niet verleert. Kinderen kende ik al omdat we een kleine school zijn en ook klasdoorbroken werken en omdat er veel overleg is.
4e versnelling: na schooltijd nog even een gesprek met ouders.
5e versnelling: de nieuwjaarsreceptie op onze school.
Een halve dag werken betekende vandaag dat ik pas 15:45 uur thuis was. Het is ook zo fijn om weer te werken en om iedereen weer te spreken.
Terug schakelen: Nu maar even bijkomen en een pot thee leeg drinken. Dit wordt nog wel een aandachtspunt. Ik moet goed drinken, goed voor mezelf zorgen, niet vergeten uit te ademen.
GISTEREN werd ik gebeld door de mammacare verpleegkundige van de "Alexander Monroe" kliniek. Ze wilde weten hoe het met mij ging en of ik nog vragen had of psychische hulp nodig heb. Het blijft vreemd dat ik niets meer hoef. Het enige waar ik op moet letten is dat ik nu niet meteen in de vijfde versnelling schiet.
Gisteren weer op de crosstrainer geoefend omdat ik toch ook weer het hardlopen buiten wil oppakken. Meedoen met de ladiesrun, net als vorig jaar. Alleen nu met hele andere gevoelens. Vorig jaar dacht ik niet dat ook ik kanker zou kunnen krijgen.
MORGEN, wil ik doorgaan met bewust leven. Goed voor mezelf zorgen maar ook nadenken hoe ik mijn leven wil inrichten. Opruiming houden, beter nadenken over uitgaven die ik maak. Wat heb ik daadwerkelijk nodig?
Ik wil weer piano gaan spelen. Nadenken over mogelijk minder werken in het volgend schooljaar. Ik werk namelijk 4 dagen in de week en 1 dag pas ik op mijn kleinkinderen. Eigenlijk werk ik dan gewoon 5 dagen. Daarnaast ga ik 2 keer in de week naar mijn moeder in het verpleeghuis. Er blijft weinig tijd over voor mezelf. Ik heb mijn vakanties dan ook altijd keihard nodig.
Adem in adem uit................maar wat ben ik blij vandaag!
Vanmorgen zat ik om 7:45 uur achter mijn bureau in een nog lege klas. Altijd het summum van rust, met een kopje thee. Maar dan...........
1e versnelling: Oei, wat is het wachtwoord ook alweer dat ik nodig hebt om op de computer in te kunnen loggen.
2e versnelling: Lessen kopiƫren, naar de teamkamer voor het ochtendoverleg.
3e versnelling: Om 8:55 uur ging de bel en toen was het gaan met die banaan..........
Raar, dat je het lesgeven niet verleert. Kinderen kende ik al omdat we een kleine school zijn en ook klasdoorbroken werken en omdat er veel overleg is.
4e versnelling: na schooltijd nog even een gesprek met ouders.
5e versnelling: de nieuwjaarsreceptie op onze school.
Een halve dag werken betekende vandaag dat ik pas 15:45 uur thuis was. Het is ook zo fijn om weer te werken en om iedereen weer te spreken.
Terug schakelen: Nu maar even bijkomen en een pot thee leeg drinken. Dit wordt nog wel een aandachtspunt. Ik moet goed drinken, goed voor mezelf zorgen, niet vergeten uit te ademen.
GISTEREN werd ik gebeld door de mammacare verpleegkundige van de "Alexander Monroe" kliniek. Ze wilde weten hoe het met mij ging en of ik nog vragen had of psychische hulp nodig heb. Het blijft vreemd dat ik niets meer hoef. Het enige waar ik op moet letten is dat ik nu niet meteen in de vijfde versnelling schiet.
Gisteren weer op de crosstrainer geoefend omdat ik toch ook weer het hardlopen buiten wil oppakken. Meedoen met de ladiesrun, net als vorig jaar. Alleen nu met hele andere gevoelens. Vorig jaar dacht ik niet dat ook ik kanker zou kunnen krijgen.
MORGEN, wil ik doorgaan met bewust leven. Goed voor mezelf zorgen maar ook nadenken hoe ik mijn leven wil inrichten. Opruiming houden, beter nadenken over uitgaven die ik maak. Wat heb ik daadwerkelijk nodig?
Ik wil weer piano gaan spelen. Nadenken over mogelijk minder werken in het volgend schooljaar. Ik werk namelijk 4 dagen in de week en 1 dag pas ik op mijn kleinkinderen. Eigenlijk werk ik dan gewoon 5 dagen. Daarnaast ga ik 2 keer in de week naar mijn moeder in het verpleeghuis. Er blijft weinig tijd over voor mezelf. Ik heb mijn vakanties dan ook altijd keihard nodig.
Adem in adem uit................maar wat ben ik blij vandaag!
5 reacties
Wat goed om te lezen dat je niets meer hoeft!
Uit ervaring weet ik dat sporten en muziek maken je geest leeg maken, doen en geniet ervan.
En dat laatste punt, tja, buiten je werk is er ook nog een hoop te genieten maar dat weet je wel. Zorg dat je jezelf niet voorbij loopt, zeker na alles wat je hebt meegemaakt.
Tom
Liefs, Claudia
Wat fijn dat het zo goed gaat!
Vooruit kijken en je afvragen wat je daadwerkelijk nodig hebt. Dapper maar best lastig vind ik. Grote kans dat je ervaart dat je minder nodig hebt. Wat vroeger belangrijk was, zijn nu misschien bijzaken. En daar sta je dan, met nieuwe levenslessen, tussen oude gewoontes en een oude levensstijl. Jij bent veranderd, maar je omgeving niet.
Groetjes, Wim