Pauze

Nog 17 bestralingen te gaan. Ik weet niet of het zal wennen maar er ontstaat wel een soort routine ondanks de onregelmatige tijden die mijn dag breken. De routine zit 'm in de gezichten van de receptioniste en de verpleegkundigen die nu een stukje herkenning laten zien. De geluiden van "Terra", het bestralingsapparaat, waar ik niet meer met ogen dicht in/op lig. Ik weet nu precies wanneer ik op de helft van de tijd ben.
Vandaag ging mijn schoonzus gezellig mee. Ik dacht dat ik me goed had voorbereid maar toen ik de voordeur in het slot liet vallen realiseerde ik dat ik mijn sleutels was vergeten. Dat was wel even een goede reden om mijn jongste zoon op zijn werk te storen. Wat een leuke meester kwam daar aanlopen, trots op mijn zoon.
Voor het eerst deelgenomen aan Tai Chi Tao. Het is een rustige manier van bewegen. De oefeningen zijn bedoeld om je in balans te brengen en voor de versterking van lichaam en geest. Ik werd er in ieder geval heel rustig van.
Gelukkig nu weekend en dus twee dagen geen ziekenhuis. Morgen familiedag en zondag workshop intuïtief tekenen met high tea. Leuke bezigheden om naar uit te kijken.
Nog geen merkbare bijwerkingen, in het weekend mijn borsten maar weer insmeren met duindoornolie. Ik heb nog steeds de hoop dat dit zal helpen tegen mogelijke huidproblemen.