Pink ribbon

Vandaag is het dan plotseling oktober. De tijd gaat toch wel snel. Nog 5 nachten slapen en dan word ik geopereerd. Mijn moeder wordt op die dag 88 jaar. Het is maar goed dat ze dit niet mee krijgt. Ik hoop dat het mijn geluksdag wordt. De dag dat al het slechte weefsel wordt weggehaald en ik "schoon" ben. Ik heb nog geen tijdstip van operatie doorgekregen, morgen maar eens bellen.
Heerlijke dagen achter de rug. Mijn vriendin uit België kwam een nachtje slapen. We hebben flink gewandeld en gelachen. Ook vandaag genoten van onze kleinkinderen, donderdag oppasdag. De jongste van ruim anderhalf die zo kan genieten van een fietstochtje en van de diertjes op de boerderij. Het leven kan zo simpel zijn. Heerlijk om in het moment te leven en niet te ver vooruit.
Dit jaar heeft oktober, borstkankermaand, toch ineens een andere lading gekregen. Vele verhalen van jonge vrouwen die borstkanker krijgen en dit zo moedig dragen en vechten. Zoveel respect heb ik daarvoor en krijg tranen in mijn ogen als ik hun verhalen lees.
Ik hoor dan wel eens vrouwen zeggen dat zij het bevolkingsonderzoek overslaan. Ik kan dat niet goed begrijpen. Er zijn genoeg jonge vrouwen bij wie zo'n onderzoek welkom geweest zou zijn.