Troostkussen

Gisteren om 8:00 uur waren we present in Bilthoven. Om 8:30 uur werd ik gehaald door de radioloog voor de voorbereiding van de opsporing van de poortwachterklier. Ik kreeg d.m.v. 2 dunne naaldjes radioactieve stof toegediend die de weg naar de poortwachterklier zouden markeren. Ik moest daarvoor een half uur stilliggen onder rontgenapperatuur. Daarna werd met een geigerteller de klier (en) opgespoord en afgetekend. De operatie stond pas voor de middag gepland. Ik kreeg een grote vierpersoonskamer toegewezen waar mijn man en ik zouden verblijven en overnachten. Er lag voor ons een badjas klaar en roze bedsokken. Als grote verrassing kwam ook mijn dochter langs en speelden we een aantal spelletjes. Om 13:45 uur werd ik gehaald en mochten man en dochter een stukje meelopen. Ik kreeg een extra warm dekentje en op de verkoeverkamer mijn infuus. Ik was erg alert en stelde veel vragen. Toen ik op de operatiekamer kwam moest ik aan vakanties denken en werd de narcose toegediend. Ik werd 2 en een half uur later rustig wakker op de verkoeverkamer. Ik voelde me gelukkig en kalm. Om 16:45 uur werd ik naar mijn kamer gebracht waar dochter en man zaten te wachten. Ik was nog wat slaperig en kreeg thee en beschuit aangeboden hetgeen er ook weer vlot uitkwam. Telkens wanneer ik rechtop ging zitten begon ik weer met spugen. Toch nog veel geslapen en een aantal keren zelf (met hulp om infuus en toebehoren drain te verplaatsen) naar de toilet gelopen. Vandaag om 6:00 uur klaarwakker en niet meer misselijk maar vooral hongerig. Om 6:30 uur kregen we al ontbijt. De wond bekeken in de spiegel. Ik was daar vrij rustig onder, vond het zelfs "mooi". Het is nog steeds mijn lichaam. Infuus en drain eruit. Maar 40 CC vocht/bloed opgevangen. Vervolgens bh's uitgezocht en ging er aan de rechterkant een zacht kussentje in. Aan de buitenkant is er niets meer te zien. Na het bezoek van de chirurg en de fysio mocht ik al voor het middaguur naar huis. Ik kreeg een troostkussentje mee (initiatief van een een "oud" patiënt en ondersteund door "roparun"). Nu weer lekker thuis en mijn rustuurtje zit er alweer op. Volgende week de uitslag van het weefsel. Nog wel spannend maar ik heb er vertrouwen in dat het goed komt.