Wandelen

Vannacht een poosje wakker gelegen met maagpijn. Even beneden gezeten met een verbaasde kater voor mijn neus. Maagtabletten ingenomen en uiteindelijk wat haakjes van mijn bh losgemaakt. Schijnt goed te zijn, zo'n strakke bh, voor mij even niet. Zeker bedacht door een man.
Daarna geslapen tot bijna 9:00 uur. Voor mij is dat uitslapen! Het resultaat was de hele dag hoofdpijn en weinig fut. Nog wel met mijn schoonzus een stukje in het park gelopen. Was wel even fijn om naar buiten te gaan maar het gaf niet de benodigde endorfine. Even een boterham gegeten en een poging tot slapen gedaan.
Ik werd nog gebeld door de kliniek of alles goed ging. Tja, over pijn kan ik niet klagen. Ik heb de paracetamol kunnen halveren. Alleen die moeheid vind ik verschrikkelijk. Ik word er ook een neerslachtig van en mijn positiviteit is ver te zoeken.
Morgen komt mijn dochter en gaan we langs mijn moedertje in het verpleeghuis. Hopelijk is ze niet in de slaapstand en kan ze genieten van de aandacht en de koffie. Ook haar broertje komt ook en neemt spekjes voor haar mee. Het kleine meisje in haar komt dan naar boven en ze geniet merkbaar van de zoetigheid. Het kleine meisje in mij is chagrijnig en niet met een spekje op te vrolijken.