De periode na 21 juni en de hormoontherapie

Eind juni start ik met hormoontherapie. Deze is zwaar; ik krijg erge klachten van vermoeidheid en op een gegeven moment ook depressieve klachten. Wat een ellende; ik heb werkelijk het gevoel dat alle geluksstofjes uit mijn lijf gerukt zijn, ik nergens meer van kan genieten. In overleg met de internist besluit ik om (na ruim 2 maanden slikken) even te stoppen met Tamoxifen. Hij geeft wel aan dat de klachten ook kunnen komen door de operatie en de impact ervan. Dat geloof ik...

Na het stoppen (begin sept) verdwijnen de klachten gauw. De internist adviseert mij (begin okt) om de helft van de dosering te gaan gebruiken. Hier wacht ik nog even mee. Ik ben toch bang om me weer zo ellendig te voelen en bovendien geeft hormoontherapie mij maar een paar procent "winst". 

Tijdens de (na)zomerperiode krijg ik regelmatig terugslagen. Het is zoveel wat er gebeurd is en het was zo zwaar voor me dat er steeds wat bij kwam... Gelukkig is de begeleiding vanuit het ziekenhuis erg goed; ik kan altijd bellen voor een peptalk, krijg nazorg gesprekken en ook krijg ik psychische ondersteuning om te verwerken wat er allemaal gebeurd is en hoe om te gaan met bepaalde angsten (bijv dat de kanker terugkomt). De vermoeidheid neemt wel wat af, ook door acupunctuur en sporten.