een jaar geleden geopereerd

Bloemen van mijn collega's na thuiskomst

Vandaag is het precies een jaar geleden (7 feb) dat ik geopereerd ben. En ik herinner het me nog als de dag van gisteren. S 'ochtends vroeg naar het ziekenhuis, 7.00 uur bloed prikken en naar de afdeling, klaargemaakt voor operatie, operatie schortje aan, naar de operatieafdeling. Toen ik daar lag dacht ik nog: "als ik nu niets zeg, dan gaat de operatie door en is het onomkeerbaar". De anesthesist maakte mij weg, en voor mijn gevoel 4 minuten later werd ik op dezelfde plek weer wakker. Met een buismaag!!

Nu, een jaar later, werk ik weer 100%, eet ik weer goed, hoewel minder en vaker, ga ik weer op vakantie, eet ik weer in restaurants, mijn laatste dilatatie is bijna 20 weken geleden. Vakantie op Texel gehad, 16 km op een dag gelopen. ik ga weer naar de sportschool drink weer een wijntje op zijn tijd. Kortom, ik leef weer. Gaat dan alles goed? nee natuurlijk niet, ik maak ook nog wel eens een fout, eet ik te laat op de avond nog een zak chips leeg en ja dan krijg je last van reflux, maar houd ik me netjes aan de regels dan heb ik daar geen last van. Kortom van slokdarmkanker kun je ook goed genezen en je kunt een heel fijn leven hebben daarna. Dus hou je daaraan vast. Natuurlijk heb ik een goede prognose gehad en natuurlijk had ik het geluk dat alle lymfeklieren schoon waren en natuurlijk KAN het ook nu nog fout gaan. Maar daar denk ik niet aan. Ik denk in het nu en leef en geniet van het leven. Denk daar maar aan als je voor de ultieme operatie gaat. 

3 reacties