Kind en kanker in het gezin
Mijn zucht na de vraag “mam, wanneer gaan we eten” is maar één dingetje, maar maakt het verschil duidelijk tussen vroeger en nu. Eigenlijk besef ik na 2 jaar pas wat de impact is op de kinderen. Van een moeder druk met werk, cursus, kerk, en gezin veranderde ik in een zieke moeder, een patiënt. Onze wereld stond op zijn kop na de diagnose. Na een week lag ik in het ziekenhuis en weer een paar weken later lag ik kaal en ziek in bed. Ná alle behandelingen bleef er de angst of de kanker wel weg blijft.
OnbegripDe omgeving van de kinderen heeft geen benul van deze omstandigheden en wat er in hen omgaat. Als tiener op het voortgezet onderwijs wil je niet zielig zijn, dus je doet alsof het allemaal wel goed gaat met je. Op de basisschool kunnen kinderen hard zijn. Na een tijdje is de klas het echt vergeten en juf nummer 4 in de volgende groep ook. Klasgenootjes weten niet dat je bang bent dat je moeder weer ziek wordt, omdat ze rugpijn heeft en zeggen dat je je niet moet aanstellen met die kanker van je moeder.
Inmiddels lijk ik weer een beetje op die moeder druk met werk, cursus, kerk en nog veel meer. Voor mijn kinderen doe ik weer alles. Het kost vaak het laatste restje energie, maar dat geeft niet. Soms wil ik met terugwerkende kracht alles voor hen goedmaken, maar dat kan niet. Ik ontplof van woede bijvoorbeeld als ik hoor dat mijn kind gepest wordt op school en ik kan er zo weinig aan doen. Het is de realiteit, ze hebben geen onbezorgde jeugd, maar ze komen er vast met een beetje hulp sterker uit.
BedanktWe gaan 7 mei met z’n allen naar een landelijke dag van stichting ‘Langs de Zijlijn’. Een dag speciaal voor kinderen die te maken hebben met kanker in het gezin, omdat zij vaak over het hoofd worden gezien. Ik hoop voor ons als ouders op wat tips en ik hoop vooral dat de kinderen het leuk hebben. Voor 1 dag niet de enige met kanker in het gezin. Ze hebben recht op erkenning en wat begrip van anderen. Gelukkig is er af en toe iemand die hen ziet, een mentor op school of een leidster van de club die even een praatje maken met hen. Ze beseffen misschien maar half hoeveel goed ze doen, dus bij deze bedankt!
