Medifit

Als ik zou fitnessen in een sportschool had ik al vaak in de gevarenzone gezeten om te stoppen. En dat mag niet, want volgens de revalidatiearts ben ik tot mijn dood veroordeeld tot wekelijks sporten. Haha, de beste man was niet erg subtiel (wel berucht geloof ik, iedere fysio in de Drechtsteden weet nu over wie het gaat), maar ik vond hem wel grappig. Jakkes, ik had zó geen zin vanmorgen. De eerste ‘normale’ maandag in het nieuwe jaar. Ik werd wakker van de melding in mijn agenda ‘Medifit’. Nog éven mocht ik blijven liggen vond ik, maar ‘even’ werd iets langer natuurlijk.

Gelukkig sport ik dus niet bij een sportschool, maar doe ik Medifit, bij ‘de Lus’. Op afspraak, dus ik word verwacht. Dat scheelt een hoop, want afzeggen vind ik moeilijk. Een half uur te laat kwam ik aan. Schaam, nooit eerder zó laat geweest. Een kwartier te laat gebeurde wel vaker vorig jaar. Maar altijd werd ik hartelijk verwelkomd door de andere ‘sporters’ en de fysio, dus ik durfde vanmorgen ook na een half uur nog binnen te komen.

Er was weer naar mij uitgekeken. Iedere voorbijganger was gespot, maar ik was het steeds niet. Naast dat dit toch wat ongemakkelijke voelde, vond ik het ook leuk gemist te worden. Iedereen wenste me een gelukkig nieuwjaar en ik was oprecht blij dat ik was gegaan. Want het sporten op zich vind ik niet vervelend. Het is alleen het ‘uit bed komen’ wat lastig is…

In een sneller tempo dan anders en kortere pauze’s werkte ik mijn schema af. We deden een gezamenlijke oefening met gewichtjes op het eind wat leuk was. Bedenk dat de meeste anderen minstens 70 jaar oud zijn en sommigen ver in de 80 of misschien al 90, en zij elke week of zelfs twee keer per week sporten. Dan kan ik toch niet op mijn bed blijven liggen! Ook mocht ik nog even fietsen na afloop op de hometrainer. Zo heb ik toch ál mijn oefeningen gedaan vanmorgen.

https://www.groeiblog.com/medifit/