MRI
Vanmorgen belde vriendin....
Half slaperig dacht ik nog van huh ? Dus ik appte haar, wat is er? Je kan vandaag nog een MRI krijgen, er is iemand uitgevallen. Het was 9.45 uur en ik moest er 10.30 uur zijn. Het scheelt dat ik zelf in Nijmegen woon, dus de Radboud Ziekenhuis is dan prima te doen met de auto.
Ga je mee vraag ik haar ? Ja is goed. En ze kwam mij halen.
Zoals ik eerder schreef ben ik best bang voor de MRI. Dus nu kon ik nergens bang voor zijn. Ik moest heel snel schakelen. Ging douchen en mocht meteen al weg. Daar aangekomen mochten we nog lekker lang wachten. Heel goed als je in de zenuwen zit. Gelukkig werd ik met kletsen genoeg afgeleid.
Toen werd ik geroepen door een aardige jongeman. Ik zei meteen : kunt u u mondkapje af, ik ben doof. Dus dat deed ie en mijn vriendin en dochtertje mochten even mee, voor extra ondersteuning als ik hem niet verstond. Mij werd even uitgelegd dat ik wat gel van onder kreeg voor extra goed te zien, een infuus met vloeistof en nog even dat ik een prikje in de infuus kreeg voor tijdelijk 'stilleggen' van de darmen. En dat ik dit en dag even mag uitdoen. Ook vertelde hij uitgebreid even hoe hij mij wilde gaan helpen met mijn CI (de implantaat).Een dikke verband omheen en hij was ook zo eerlijk te zeggen dat het pijn doet. Nou ik kan echt veel hebben, maar dit is echt nieuws. Hoeveel pijn? Daar kon hij niet antwoord op geven want de ene kan er goed mee omgaan en ander andere minder.
Vriendin en dochtertje mochten gaan, ze zagen al dat ik heel wit werd na dit nieuws. Maar ik ga ervoor...
Even dat sexy ziekenhuis ding aan doen, dan mocht ik op de stoel voor de infuus. Maar ineens werd ik toch al snel niet lekker. Ik voelde me kostmisselijk worden. Gaf dit aan en hij vond dat vervelend maar er was niet veel tegen te doen. Vroeg of ik even wilde liggen op de bed (die alvast klaar stond voor mij). Ja dat is goed, dat wilde ik wel, maar toen ik opstond ging het dus mis, ik wilde meteen zitten want voelde me helemaal wegdraaien. En GOD weet hoelang ik dus 'weg' was. Werd wakker in de stoel en een paar van die gasten stonden om mij heen of het weer gaat. Dus gauw maar gaan liggen en het ging wel.
Een soort magneet werd tegen mijne aan gezet, zodat dit niet verplaatst kan worden. En toen werd er strakke verband om mijn hoofd heen gewikkeld. Pfff, dat was echt niks. Maar goed, het moest.
En al snel werd even de rest geregeld. Ik vond de 'tunnel' niks bijzonders. Als ik geen implantaat had was het niet eng of erg geweest. Ik heb 10 minuten ipv 25 minuten vol kunnen houden, want het deed enorm pijn. Mijn rechter kant van mijn hoofd deed enorm pijn, mijn nek en waar de ci zat. Dus ik kon echt niet meer. Snel eruit, verband er af en toen ging het al een heel stuk beter. Voor mij echt geen MRI meer. Ik weet dat het echt even moest, dus hoop echt dat ze met 10 minuten 'genoeg' informatie mogen hebben ontvangen. En anders maar een scan of pet-scan erbij.
Wat een maandag...
3 reacties
Je mag trots op jezelf zijn dat je het 10 minuten hebt volgehouden. Hoop met je mee dat ze genoeg kunnen zien. Sterkte met wachten op de uitslag. Liefs, Monique
Pfff...dat is een tegenvaller, geen mri mogen. Hoop dat het genoeg was. Ik heb weleens foto's gezien van rolstoelen die het apparaat in willen en haast niet los te krijgen zijn.
Niet fijn.
Dat is heftig. Het idee van die rolstoelen 🙄