Van pap1 naar : "u heeft kanker" en vervolgens is het pap3, geen pap1

Pfff... hoe moet ik dit typen? 

Bijna twee weken zijn we verder. Twee weken wat er veel gebeurd is. Ik heb besloten dit op 'papier' te gaan zetten, zodat ik het kwijt kan maar ook dat mijn familie, mijn beste vrienden, kennissen etc dit kunnen volgen. Dat ik niet 20x hoef te vertellen wat ik meemaak of hoe ik me voel. Niet dat ik dit niet met alle liefde zou willen vertellen, maar soms is het best veel. 

In november 2022 heb ik mijn eerste uitstrijkje laten maken. Ik had daarvoor al wat bloedingen en vertrouwde het niet. Dus hupsakee met de assistent contact opgenomen, ze plande mij begin november bij een arts in, die dus de uitstrijkje zou uitvoeren. 

De reden dat ik nooit eerder een uitstrijkje wilde maken was omdat het idee niks vond om daar met je benen wijd te zitten. Ik denk dat heel veel vrouwen dit probleem wel hebben. Maar het stelde niks voor en was zo gepiept. 

Een paar dagen later was de uitslag er: Pap1 positief. Niet meteen iets ernstigs maar ze wilden wel dat ik over een half jaar terug kwam voor dan weer een uitstrijkje.

Maar de bloedingen bleven. Dan soms iets minder of wat meer. In overleg met de huisarts besloten om even te stoppen met de pil, misschien dat ik last van vervroegd overgang omdat ik ook last had van vaginale droogheid. Dus na jaren pil slikken (behalve wanneer ik zwanger wilde worden) ben ik even gestopt. Advies was 3 maanden aan te kijken. Maar na 3 weken was ik zo heftig ongesteld dat ik meteen dacht : jullie zoeken het maar uit, ik ga de pil weer slikken. En toen begon ik weer met de pil. Maar 1,5 week later en nog steeds bloedingen weer contact met de huisarts/assistent gezocht en die zei dat het kan, want ik was even gestopt met de pil en dat ik het even moet aankijken. Mijn lichaam reageert er op. Maar ik bleef het niet vertrouwen. En toen was het alweer 4 weken dat ik de pil slikte en nog steeds kreeg ik bloedingen en stolsels die ik niet vertrouwde en toen maar weer contact gezocht en mocht ik gezien worden door de huisarts. Op een maandag (23-01) gebeld en kon twee uur later komen. 

Ik had een vrouwelijke arts gevraagd. Mijn verhaal verteld en daarna ging ze mij onderzoeken en meteen was er al een bloeding. Ze vertrouwde het helaas niet, maar wilde me ook niet te bang maken. En ze zei dat ze mij door ging sturen naar het ziekenhuis, wel met spoed (binnen een week). Ik kreeg al snel een email van de ziekenhuis dat ik woensdag (25-01) al terecht kon. Ik nam een van mijn beste vriendin mee. 

En daar staan ze ineens met zijn 4-tjes om mij heen. Wat een lekkere bloedbadje was dat, allerlei verschillende onderzoeken en ik met mijn humor steeds van die grapjes aan het maken om de sfeer er nog leuk in te houden. Er werd wat biopten afgenomen. Degene die door de arts erbij gehaald werd was iets meer gespecialiseerd omdat de arts die mij behandelde er echt geen vinger op kon leggen. Ook deze arts niet. En toen werd er dus gezegd dat deze biopten met spoed nagekeken moesten worden. 

Ik voelde meteen al : dit is foute boel, ik heb kanker. Ze durfden dat nog niet echt uit te spreken want ze wisten het niet. Het kan ook een poliep zijn, maar kan ook kanker. Ik moest de uitslag afwachten. Maar het was gewoon een sterk gevoel. Een gevoel die niet om te praten was door wie dan ook, gewoon echt een sterk gevoel. Ik had kanker.... 

Op dinsdag (31-01) kwamen we terug voor de uitslag. Ik nam weer een van mijn beste vriendin mee die eerder mee was geweest en mijn man ging mee. Dit keer bij een arts die meer 'expert' is. Ze was gewoon direct en duidelijk (waar ik ook veel meer aan heb), sorry mevrouw maar u heeft kanker. Ik wilde dat ik anders nieuws voor u had... 

Ze vertelde ook dat ze nogmaals de uitrijkje had laten nakijken, ze zagen iets maar het bleef wel bij hetzelfde uitslag. Pap1 positief....

Ze gaat me doorverwijzen naar de Radboud Ziekenhuis omdat ze meer gespecialiseerd er in zijn. Dit gaat ook op kort termijn gebeuren. En immers is de afspraak bekend, dinsdag 7 februari heb ik de afspraak. Dan wordt de behandelplan besproken.

Nou die dag heb ik het mijn familie verteld (op dinsdag 31 januari), maar ook mijn kinderen. Vooral de jongste van 8 moest het ook eerlijk weten. Ik heb haar gezegd dat ik haar beste vrienden het ook zou laten weten (via de ouders) zodat ze niet alleen is, dit heb ik gedaan. Ze werd de volgende dag natuurlijk opgewacht zodat ze haar konden knuffelen. Zo lief !

De oudste twee gaan er op hun manier mee om. De besef is er voor hun nog niet echt. Voor mij ook niet. 

Ik ben ook nog bij de huisarts geweest om dit te bespreken. Ik had te veel vragen, waarom ze mij niet eerder hebben laten onderzoeken. De huisarts was zelfs heel verbaasd dat ik van pap1 positief naar dit kon gaan. 

Echter kreeg ik op de maandag 6 februari 2023 een mail van de huisarts. Er was nogmaals naar de uitstrijkje gekeken (ik denk dit keer door de Radboud zelf) en daar kwam niet Pap1 uit maar Pap3 ! Dat is een groot verschil....

Ik was woedend ! Echt woedend ! Hoe kunnen ze dit fout hebben gemaakt. Zover ik weet is vanuit de ander ziekenhuis twee keer naar de uitstrijkje gekeken en daar kwam dus pap1 uit. En nu is het dus een hele andere uitslag. 

Zoveel vragen over hoe dit fout kan gaan. Als ze meteen de goede uitslag hadden gegeven was ik al veel eerder naar de gynaecoloog doorgestuurd. Nu heb ik hier wel zo een 2,5 maand mee rondgelopen. En heb ik een tumor van 5/6 cm !

Dit vind ik echt een hele stomme fout ! 

Nu zit er niks anders op dat afwachten tot dinsdag. 

Ik hou jullie op de hoogte...

Liefs, 

Femke