Over herstel en lekkende bootjes
Toen ik klein was ging ik op zaterdag samen met mijn broer in bad. We hadden een paar plastiek speelgoedbootjes en met deze speelden we tot het water koud en de huid aan onze vingers rimpelig werd. We hadden er de grootste lol mee. Op gegeven moment waren onze bootjes echter niet meer helemaal waterdicht en liepen ze geleidelijk vol met water (Volgens mij had mijn broer de bootjes een keer uit elkaar gehaald en daarna niet helemaal succesvol weer in elkaar gefrummeld). We deden vanaf toen tijdens de zaterdagse badbeurt ons uiterste best om alle bootjes voor het zinken te behoeden door ze om en om uit het water te halen en leeg te kieperen. De minder geliefde bootjes liepen gevaar om uiteindelijk op de bodem van de badkuip te belanden.
Aan dit tafereel met de bootjes moest ik laatst weer denken. Het gevoel van onmacht, keuzes maken en afscheid nemen lijkt ergens wel op mijn herstelperiode.
Nadat de kanker eind augustus 2018 mijn leven helemaal op zijn kop zette ben ik nu nog steeds zoekend hoe ik kan terugkeren naar het normale leven… En soms lijkt het alsof ik met twee handen een heleboel zinkende bootjes moet redden. De zware storm die kanker heet is gelukkig over, maar de bootjes in mijn vloot zijn meer of minder beschadigd en vragen om aandacht. Misschien vinden jullie dit een heel vaag beeld, maar ik zie het ongeveer als volgt voor me:
De vloot bestaat uit 5 schepen en bootjes:
Als eerste is er het grote vlaggenschip, het belangrijkste schip. Dit schip was tijdens de grote storm op zee en heeft de meeste schade opgelopen. Gelukkig is het niet gezonken. Het lijkt er zelfs op dat het volledig kan worden hersteld. De grootste gaten zijn inmiddels al gedicht, maar helemaal zeewaardig is het schip nog niet. De werkzaamheden zijn nog bezig en er is liefdevolle aandacht nodig om dit schip niet alsnog te laten kapseizen.
Daarnaast heb je het prachtige, mooie zeilschip. Een oude waardevolle klassieker, die je heel erg dierbaar is. Je hebt er de leukste avonturen mee beleefd. Het zeilschip denderde samen met het vlaggenschip door de grote golven van de storm. Het leek erop dat het zeilschip onbeschadigd was gebleven, maar de laatste weken voel je af en toe nattigheid en je vraagt je af of er niet toch een onzichtbare lek is. Heeft de storm stiekem meer beschadigd dan je lief is? Je blijft hopen dat je voldoende kennis, tijd en energie hebt om een mogelijk lek op tijd te ontdekken en te kunnen repareren.
Het grote cruiseschip lag tijdens de storm gelukkig in een beschermde baai. De bedrijvigheid op het gezellige cruiseschip ging tijdens de storm gewoon door. Er is dan ook geen zichtbare schade, maar je voelt een grote verantwoordelijkheid richting de mensen op dit schip. De passagiers hebben zijlings de storm meegemaakt en zijn geschrokken en onzeker. Je wilt ze de komende tijd geruststellen en hopelijk is dat genoeg en kunnen ze hun cruise daarna vol vertrouwen voortzetten.
Binnen je vloot was er ook nog een luxe plezierjacht. Deze toffe jacht leverde in rustige tijden enorm veel lol op. Je spendeerde er al te graag je vrije uurtjes mee. Tijdens en ook na de storm was de jacht echter geen grote prioriteit. Je hebt hem moeten verwaarlozen en daardoor is een groot gedeelte van de jacht onder water komen te liggen. Wonder boven wonder is het zonnedek (stiekem toch je favoriete plek) door een grote luchtbel in de romp overeind gebleven. Misschien ga je in de toekomst de rest van de jacht weer uit het water takelen, maar misschien laat je het ook gewoon zo en geniet je des te meer van de rust op het onzinkbare zonnedek.
De vijfde en laatste boot is de vissersboot. Deze boot lag tijdens de storm op het droge. Sinds een tijdje is het vissersboot weer in het water, maar het dobbert alleen een beetje rond in het ondiepe en je vangt er wat kleine visjes en krabbetjes mee. De spanning en het avontuur van het vissen op open zee is nog iets te ver van je bed. Het is ook nog helemaal niet duidelijk of de vissersboot überhaupt nog zeewaardig is. Dat zal de tijd leren. Je hebt zelf in ieder geval al besloten dat je geen te dure reparaties aan deze boot zult uitvoeren. De boot zorgde weliswaar altijd voor fijne inkomsten, maar de andere schepen in de vloot hebben nu gewoonweg meer prioriteit. Als de vissersboot niet meer zeewaardig blijkt ga je op zoek naar een andere inkomstenbron. Misschien ga je wel op zoek naar een kleinere vissersboot, of je gaat je geld verdienen met iets heel anders, een watertaxi voor toeristen bijvoorbeeld.
Mocht je je nu afvragen waar ik het in hemelsnaam over heb:
Vlaggenschip (jezelf inclusief gezondheid)
Zeilschip (relatie)
Cruiseschip (kinderen/familie)
Plezierjacht (familie, vrienden en kennissen)
Vissersboot (werk)
Ik wens jullie allemaal veel succes met het doorstaan van jullie eigen storm!
7 reacties
Het zeilschip herken ik wel een beetje als partner van. Mooi beschreven.
Dank je wel, Kees!
De partners krijgen heel veel te verduren...Sterkte!
Leuke en herkenbare vergelijking! Mijn vloot is ook zichtbaar en onzichtbaar beschadigd. Alle schepen hebben averij opgelopen en zijn opgelapt. Sommige kunnen ingewisseld worden (vissersboot) maar op andere ben ik heel zuinig ondanks alle lek en gebrek (zeilschip). Kunnen we een volgende storm doorstaan? Geen idee, ik hou mijn vlootje dicht bij elkaar en duim voor goed weer.
Lieve Miep, bedankt voor je reactie!
Het is zo fijn om te horen dat andere mensen begrijpen hoe het voelt.
Ik wens jou het allerbeste weer, veel zon met enkel een licht briesje om vooruit te komen!
Heel mooi beschreven. Ik denk dat al mijn schepen averij hebben hebben opgelopen. En sommige zijn dusdanig opgeknapt dat je ze nauwelijks herkend. Of zelfs volledig ingeruild voor andere exemplaren. Echt heel leuk beschreven!
Dank je wel! Vind ik een heel mooi compliment van een echte schrijver! 😁
Dank je wel! Vind ik een heel mooi compliment van een echte schrijver! 😁