Drukke dag

Vannacht slecht geslapen en vanmorgen mega vroeg wakker. Heb geprobeerd om weer te gaan slapen maar dat zijn van die hazeslaapjes geworden (om het hutjemutje wakker) ach ja... Aangezien mijn wekker toch al bijna ging (voor mijn hormoonpil) ben ik er maar af gegaan. Wat om gefröbeld (wasmachine, vaatwasser) en mijn moeder geappt dat ze konden komen voor een bakje koffie 😃😄. Heerlijk koffie gedronken met moeder en stiefvader en daarna kreeg ik het druk met telefoon:
*Vanuit het ziekenhuis werd ik gebeld dat ik volgende week donderdag terecht kan voor een intake bij de psycholoog. Gelukkig dat er een plekje is en dat ik niet 3 maand hoef te wachten; heel blij mee!.
*Ik moest nog wat regelen met de gemeente en ook met de zorgverzekering.
*Daarna belde de bedrijfsarts nog voor een telefonische afspraak.
Man... dit ben ik niet meer gewend🥴...luisteren, noteren, bedenken en schakelen. Kreeg er hoofdpijn van. Ben wel blij dat alles nu loopt.

Mijn stiefvader gaat elke dag met me mee als ik naar het RIF moet; heel erg lief!. Heb nog geen bijwerkingen (niet rood, of wat ook), voelt verder goed en ook van binnen voel ik niets. 
Blij dat ik als bijrijder wat voor me uit kan staren en wat kan kletsen. In de ochtend heb ik meer energie, en in de middag kak ik wat in...In de middag moet ik naar het RIF en dan kan ik niets plannen of regelen. De middag is kwijt zeg maar (ben 2u aan het heen en weer reizen) en als ik thuis kom wil ik ff rust of even bijkomen. Even opladen om dan daarna met het eten bezig te gaan.
En in het RIF wordt ik de laatste tijd al voor 'de tijd' opgehaald. Een zuster riep mijn naam en ik ga dan naar de kleedkamer. Meestal zijn het dames die dan op de deur kloppen dat je verder mag. Maar deze 'klop' was anders... en had al een vermoeden dat het geen dame zou zijn. Nog niet eerder meegemaakt zolang ik daar naar toe ga (al 6 keer🙃). Weer es wat anders 😄😊 Dit keer weer het strand en inmiddels probeer ik zover mogelijk het bestralingsapparaat te volgen. In de spiegel zie ik zo'n groen vlak en die veranderd dan. Inmiddels weet ik dat er eerst een CT-scan wordt gemaakt, dan volgt een 'groene griemel'; die is aan de bovenkant. Dat kan ik dan in de spiegel op mijn lichaam zien dan. Er volgt een geluid en dan krijgt de 'griemel' de vorm van een borst en die gaat dan naar links en dan naar rechts. Dan is alles stil en komen de dames weer in de kamer en mag ik rustig overeind komen van de tafel. Dan brengt 1 me terug naar de ruimte waar mijn kleren liggen en is het 'tot morgen'. De volgende is dan al weer in de ruimte van het apparaat...
In de kleedkamer is een spiegel en ik kan niets ontdekken qua bijwerkingen... niet rood, of iets. Ik kleed me aan en ga dan richting de wachtkamer en dan gaan we naar de auto.
Daarna hebben we nog boodschappen gedaan en zijn naar huis gegaan. Blij dat ik thuis was! Soms heb je van die dagen dat alles anders loopt dan je dacht...geeft niet, leren we van en weet ik mijn grens ook weer.

Vond het wel een enerverende dag....voor mijn doen veel gebeurd en merk dat ik dat niet meer gewend ben. Heb wel een heerlijke dag gehad. Morgen moet ik eerst voor controle en daarna te bestralen. Heel benieuwd naar dat gesprek.

Liefs Elma