Afscheid

Een kilometerteller. 64 jaar oud. Met handaandrijving voor de ruitenwisser. Eentje, want dat is genoeg. Eenvoud siert. En met een wormwieltje in de teller, dat als je de knop uittrekt, dan wordt de ruitenwisser aangedreven door de versnellingsbak. Op dezelfde kabel als die van de kilometerteller. Dus als je hard rijdt, dan vliegt de wisser van links naar rechts over de ruit. En als je voor een stoplicht staat, dan bedien je de wisser met de hand.

De eend staat in de tuin, alle spullen in kratten in de garage. Elk onderdeel dat ik pak heeft een verhaal. De richtingsaanwijzer met opwindmechanisme, de leren benzinepeilstok, de achterbumper van een HY waar twee uiterst zeldzame kentekenplaatverlichtingslampjes op zitten. Ooit op een beurs gescoord bij iemand die niet wist hoe zeldzaam die zijn. 

Het gaat allemaal weg, morgen komt iemand die interesse heeft. Ik hoop dat ik haar nog eens rijdend zie.