Beddenwals

"Teneinde uw matras in optimale staat te houden, adviseren wij u het matras geregeld te keren".

Nou vond ik dat een rare aanwijzing. Waarom zou ik in hemelsnaam op de onderzijde van het matras gaan liggen? Mevrouw Zweef bracht mij al rap aan het verstand dat daarmee draaien in horizontale richting werd bedoeld. En dan geen negentig graden of een compleet rondje, maar honderdtachtig graden. Zodat de deuk die Zweef in het matras heeft gemaakt, gedurende een maand opgelucht kon herstellen. Nu zouden we ook van plaats kunnen wisselen, maar dan krijg je een stoelendans van nachtkastjes en leeslampjes. Ook ik teken bezwaar aan, dan moet ik om het bed heenlopen voor nachtelijk toiletbezoek. Nu kan ik rechtstreeks, zonder linkslinksrechts.

Vroeger was zo'n matras wel zwaar en onhandig, tegenwoordig is die onhandig en superzwaar. Komt voornamelijk doordat die kankerpillen mijn energie door het putje spoelen. Ik zie dan elke keer weer op tegen het maandelijkse ritueel. Ook het wekelijkse bed verschonen is uitputtend. Het matras ligt in een soort van doos met opstaande randen, dus dan moet je zo'n onhandige punt omhoogwerken om er een hoes overheen te trekken. En als mevrouw Zweef het nou bij een flubbertje schuim had gehouden.... Neehoor, honderdzestig bij twee meter en vijfentwintig dik. Bijna zestig kilo dat matras. Onhandelbaar.

Nu zat ik al een tijdje ergens op te broeden. In de garage heb ik een poetsbrug voor auto's. Niet dat ik veel poets, maar reuze handig als werktafel. Weggezakt in de vloer rijd en loop je eroverheen en als er geklust moet worden, komt er uit de vloer een werktafel van anderhalf maal drie meter. Zonder bankschroef en kolomboormachine, dat dan weer niet. Als ik nou ook eens zoiets onder het bed zou maken? Je hebt standaard hefbrugjes en daar zou een frame op kunnen om het spiraal op te kunnen vast maken. Het draaien wordt lastig, want hoe stabiel is dat allemaal? En ook het heffen gaat niet recht omhoog, tenzij het een dubbelschaar is. Ik kwam er nog niet uit.

En toen had mevrouw Zweef een idee. Subliem mag ik wel zeggen. Opperste eenvoud.

De eerste keer dat ik met mevrouw Zweef een weekendje op vakantie ging, was dat een week voordat we met de grote katoenen tent van mevrouw Zweef op vakantie zouden gaan. En er was regen voorspeld, dus om dan de grote tent nat in te pakken en een week later nat weer uit te pakken of moeilijk te doen met binnen uithangen en drogen, stelde ik voor mijn koepeltentje mee te nemen. En mevrouw Zweef had nog een luchtbed met ingebouwd pompje. Wist ik veel dat dat matras veertig centimeter hoog was. En het hele grondvlak van het tentje afdekte. En dat dat koepeltentje maar een meter hoog was. En dat het luchtbed leeg in de tent moest omdat hij er anders niet meer inpaste. Laat ik het zo zeggen, van een koepel bleef niet veel meer over. De wanden werden recht gevolgd door een flauw plafond en de tent was ook geen meter hoog meer. Ergens moet ik daar nog een foto van hebben. Heeft wel geresulteerd in dat ik van dag één af aan niet voor vol wordt aangezien.

Het matras hebben we niet meer gebruikt, evenmin de koepeltent. Maar nu had mevrouw Zweef het sublieme idee om het matras onder dat loeizware onhandige matras van ons bed te leggen en bij bedverschoning of draaien, dat matras op te blazen om dat zware onhandige matras boven de bedrand uit te krijgen.

Ik kijk uit naar de eerstvolgende beddenwals.