De geest van Mol

Meneer Mol was stuk. Ligt niet aan mij, ik heb de Vooroever niet onder water gezet, zodat Mol weer droge voeten zocht. Ja, die klemmen waren wel van mij, maar daar speelde Mol alleen maar mee. Maar nou was Mol toch stuk. Ik kreeg de diepe vouwen achter zijn kopje niet meer glad gestreken. Ik bespaar jullie de foto, maar het was netjes en pijnloos gebeurd. 

En nu waart de geest van Mol rond en doet aanvallen op alles wat er op het gras gebeurt. Hij spant samen met de tortelduiven in de denneboom, die schijten nu op mijn kop. En nu heeft hij MAX! in de val laten lopen. Een tankgracht waar arme MAX! niet meer uitkwam. Zijn wieltje draaide doelloos rond, zijn mesjes groeven zich in de grond, zodat die ook weer bot waren. 

Ik weet niet wat er verder nog voor onheil staat te wachten, maar voorlopig geen hondjes op het gras. Wie weet sleurt de geest van Mol er eentje naar beneden, zodat er een grasveld aan mijn rolriem zit in plaats van een hondje.

Tijd voor een exorcist, of zal ik eerst meneer pastoor vragen?