De man met de zeis kwam langs...

Nou ja, hij kwam niet echt langs, die woont daar gewoon.

Elk jaar sta ik in de sloot naast het huis om het riet kort te houden. Dat is een jaarlijkse exercitie die ten dienste van het hoogheemraadschap moet worden uitgevoerd. Bij mijn vorige huis was ik "slootloos". Het onderhoud van de afvoer van waterige vloeistoffen beperkte zich tot de schoonmaak van het deel van het riool op eigen erf, waarbij het riool van de buren op mijn leiding loosde. Mijn buren waren niet zo nauwkeurig op wat je wel en niet in de wc moest gooien, zodat ik geregeld tot mijn ellebogen, maar met rubber handschoenen die tot bijna tot mijn oksels reikten in derrie aan het graaien was.

Dus na het tekenen van het koopcontract was ik ook onderhoudsplichtig geworden van een "secundaire watergang breder dan 6 meter". Hetgeen betekent dat ik de walkant en 3 meter langs het perceel moet vrijhouden van begroeiing. Nu had ik daar als kind al ervaring mee. Mijn vader had een verbouwde boerderij in de Wieringermeer met een greppel met wat water rondom de boerderij. Aan twee zijden een echte greppel die meestal droog stond en aan de kant van de weg iets van twee meter breed. Dat was vanaf de kant best te doen, vooral omdat je eigenlijk alleen maar de helft van de sloot moest doen. Primaire watergang smaller dan 6 meter.

Het eerste jaar heb ik in de sloot gestaan met laarzen en een regenpak, waarbij ik dikke elastieken om de schacht van de laarzen had in de ijdele hoop iets van het water tegen te houden. Een scherp geslepen schoffel in de hand om het riet bij de wortels door te snijden, in de hoop er dan voor twee jaar vanaf te zijn. Vergeefs uiteraard. Onder water lijkt riet wel drie keer zo snel te groeien als boven water. In het voorjaar piepten de eerste stengels boven het wateroppervlak.

In de loop der jaren heb ik met wisselend succes het riet bestreden, de laatste jaren met waadpak en handzeisje, waarbij de schoffel nog slechts dienst deed als steun bij het verzetten van de voeten. Vroeger heeft er op de plaats van mijn huis een windmolen gestaan voor het uitslaan van het water en bij de sloop zijn er kennelijk brokstukken in het water gevallen. De bodem is bezaaid met puin met daartussen rietpollen.

Ik heb ooit eens geprobeerd met een zeis boven het wateroppervlak te maaien, maar dat gaat niet. Het riet buigt mee en laat zich niet snijden.

Twee jaar geleden een bosmaaier op accu aangeschaft en dat maakt het leven een stuk gemakkelijker. Nu kan ik met waadpak, schoffel voor de steun en bosmaaier het riet te lijf.  Voldoening dat het dit jaar waarschijnlijk voor de laatste keer gelukt is. Nu moe, maar voldaan. Een geluksmomentje dat deze klus weer is geklaard. Nu eerst Max zijn voorbeeld volgen, namelijk: Opladen. Met een kopje koffie erbij.

Foto onder is het resultaat, het maaisel moet nog opgeruimd. Ik hoop dat het hoogheemraad zelf nog met de maaiboot langs komt voor de rest.

Edit: Ik was voor 75% opgeladen en toch nog maar even het maaisel op de wallekant getrokken. Kan het drogen voor op de aanhanger en naar de stort.