Doorgaand rijverkeer gestremd
Altijd als ik zo'n bord zie, dan moet ik erlangs. Of dat nou met de auto, motor of fiets is. Met de auto is het vaak gewoon tijdelijk doodlopend. Opgebroken, buizen over de weg of kuilen waar je echt niet uitkomt. Met de fiets is er altijd wel een paadje dat je door kunt. Maar met de motor kom je wel uitdagingen tegen. Zo ben ik al een paar keer mijzelf tegengekomen, omdat ik eigenwijs was en toch die straat in ging. Waar je met een auto dan toch maar achteruit ging, is die mogelijkheid er met een motor niet. Te groot, te zwaar en geen achteruit.
En nu ben ik weer zo'n weg ingeslagen. Het bord staat er duidelijk, gestremd, je kunt er niet of slechts moeilijk door. En ik had nu geen keuze van omrijden. Dit was de enige weg. En zo laveer ik tussen grote keien en kuilen de berg op met links de bergwand en rechts de afgrond. Hier en daar ontbreekt de vangrail. Daar kun je meteen aan je einde komen als je wilt. Ik ploeter omhoog, het sturen is inspannend, hoe hou ik dat ding overeind.
Ik heb mijn werk overgedragen, maar vlekkeloos loopt dat niet overal. Ik volg het vanaf de zijlijn. Iets in mij roept: Geef maar terug, ik doe deze klus nog wel even.
Maar dat kan niet, hoe graag ik het ook zou willen. Ik ben afgekeurd, juist omdat ik het niet meer kan.
Ik moet om mijzelf denken, zou ik de klus oppakken, dan vergt dat zoveel energie, vermits ik de klus tot een goed einde breng, dat ik daar dan drie dagen van de rel ben. Tot niets in staat. Zombiën. Staat goed bij Halloween, maar nee, laat maar. Gelukkig heb ik mevrouw Zweef die mij dat nog extra op het hart drukt.
Ze zullen dit nu zelf moeten oppakken, ik mag mij er niet meer druk om maken. Mijn dagen zijn geteld, ik wil er zo goed als mogelijk, zoveel als mogelijk, intens beleven. Zonder zombiedagen.
Ik ploeter nog even omhoog, maar verderop lijkt wel een vlakker stuk. Nog steeds met gravel, geen vangrail, maar ik ben ervaren. Ik heb wel vaker een bord Doorgaand rijverkeer gestremd genegeerd.
10 reacties
Klinkt alsof je heel hard toe bent aan een feestje, iets leuks om naar uit te kijken.
Ik hoef geen feestje, nou ja een extra groot feest mag wel. Nu telt. Als je uitkijkt naar een feest, zijn de dagen ernaar toe van mindere kwaliteit, want je kijkt uit naar het feest. Dus ik zorg dat ik nu ervaar, indrukken op doe en elke dag niet als iets vanzelfsprekends ervaar. Elke dag is een feestje, met mevrouw Zweef.
Fijn dat elke dag een feest is met mvr Zweef
Een nieuwe fase dient zich aan.
Het zelf oplossen van een probleem op het werk is er niet meer bij.
Je wordt goed in de gaten gehouden door mevrouw Zweef.
Lieve Zweef
Een nieuw tijdperk is aangebroken en dat is toch pittig ,ja mevr zweef houd jou zeer goed in de gaten ik denk dat als zij er niet was geweest jij het toch nog zelf gedaan had ,en jou als zombie dat moet toch niemand willen ,wees maar voorzichtig met wegen die niet te vertrouwen zijn ,vertrouw jij maar op jezelf en mevr zweef .
Dikke knuff hes🍀🌻😘
Je zegt het zelf , Zweef
Wat verderop is de weg terug vlak . Kan je opnieuw rustig rijden , zonder afgronden of bergwanden .
En dat moeilijk stuk waar je nu in zit ? Gewoon voorzichtig tussendoor laveren met hulp van Mevr Zweef.
En als je intussentijd een beetje depri bent , met humor los je veel op
https://www.leven-met-prostaatkanker.be/humor/grappen-en-grollen/107623…
Hey Zweef, wat een grote stap weer zeg: Je werk overdragen omdat het niet meer kan. En dan eerst toch nog even doorploeteren op de weg/ wegen waar je zo graag in wil, maar die eindelijk te riskant zijn. Mooie symboliek. Maar best wel weer een groot ding om je toe te verhouden. Sterkte daarmee!
Misschien kan je in je tuin als alternatief een veilig miniparcourtje aanleggen?
Ps mijn parcourtjes zijn momenteel vanwege recidief ook nogal beperkt. Als ik een rondje wandelen van 300-400m wandelen haal met ook nog wat kleine oefeningetjes erbij voel ik me een hele piet. Maar ja kanker en chemo op zich is al topsport, dus daar ben ik dan de komende maanden mee bezig. Misschien wordt dat werk ( mensen met loopbaanvragen coachen en artikelen schrijven voor mn patiëntenvereniging) ooit ook weer terug
alle goeds,
geotjes,
Christa
Hi Zweef
Goed idee van Christa .
Rondjes rijden in je tuin met je tuffertje .
Heb je gelijk nooit meer last van ratten .
En Mevr Zweef kan vanuit het vensterraam liefdevol toekijken ...
Dag Zweef,
goed verhaal; je komt er wel..
En nou moet ik toch wel een (paar?) traantjes wegpinken hoor!
Je verwoordt het weer zo treffend, en is een hele binnenkomer. Het is zo onomkeerbaar, zo echt, en herkenbaar... JAK!
Maar alle vele mooie momenten zijn nu voor mevrouw en meneer Zweef! En vele anderen die het geluk hebben jullie te mogen kennen, minus rat. Sorry Willy! En wel met ballen. En t van bS uit W. En wij zo af en toe ook.
Veel liefs met xxxxxxxxxxxxxxx van mij