Drie keer is scheepsrecht...

....zei de vriendelijke jongeling met de aan mijn lijf opgewarmde handen. Dat zei hij in iets andere vorm ook bij het andere bestralingstoestel. Daar had hij drie verruild voor twee. Twee keer is scheepsrecht zei hij toen, nadat ik het eerste toestel had stukgemaakt. 

Nou ja, misschien had ik hem niet direct stukgemaakt, maar na het positioneren en het maken van de controle scan wilde de tafel alles, behalve 4 mm omhoog of een meter naar beneden. Een laag karretje dat stevig door hem werd vastgehouden en waar ik nu dankzij mijn lange benen net met mijn teen bij kon, bracht mij weer ter aarde.

De technici verwachtten niet dat ik bij dit toestel kon wachten, tot vertikale bewegingen weer mogelijk waren en ik werd omgeboekt naar A1. Een vertrouwd apparaat voor mij, drie jaar geleden heb ik zijn kunsten ervaren. Tafel ging goed op en neer, de handen waren iets warmer, alleen het overzetten van de data gaf wat onbekende foutmeldingen. Opnieuw opstarten van de computer bood geen soelaas, het toestel moest mij niet meer 😥. Maar ik mocht nog wel naar beneden, dat was wel fijn. En het begrootte mij voor de jongeman. Deed zo zijn best en de techniek liet het afweten.

Vervolgens hebben ze eerst gekeken of mijn data bij het volgende toestel ingeladen kon worden, hetgeen gelukkig zo was. Warme handen positioneerden mij vakkundig op de tafel en voortvarend werd een scan en de bestraling van twee kanten ondernomen.

Ruim een uur later dan gepland zat het er op. Restaurant achterin heeft nog maar weinig keus. De file wacht ons bij de Coentunnel en richting Purmerend. Eens kijken of er hier in de buurt nog een etablissement is waar we én kunnen parkeren én een lekkere hap kunnen krijgen.

Het avl heeft 6 toestellen met ct scan en 4 met een mri. Dus als ik er drie uit zes heb gehad, dan is dat een goede score. 

Zoals Meatloaf al zong: Now don't be sad, 'cause three out of six ain't bad.