Ecological disaster
En dan heb ik het niet over "global warming", maar over het beton voor de dorpel. Puinzooi om het maar te noemen. Echt een puinzooi. Tijdens het lossen van het beton brak de dorpel onder zijn eigen gewicht in tweeën en viel in stukken uit elkaar.
Ecobeton was het. Goed voor het milieu en beter voor mijn slappe spieren, omdat de zakken in 20 kilo werden verkocht in plaats van 25. Zo sterk ben ik inmiddels niet meer en het beton uiteindelijk ook niet. Ik vond het al een raar goedje. De cement leek al meteen boven te drijven en eronder was meteen een vaste struktuur. Even omroeren na het storten om te verdichten lukte al niet meer.
De mal zit weer in elkaar, morgen maar een echte wapeningskorf in elkaar zetten en nog maar eens proberen. Met gewone supervervuilende on eco beton.
Ik neem mevrouw Zweef wel mee voor het zware werk als ik nieuwe zakken haal.
Positieve punt, zonder eco beton hadden jullie geen blog gehad. 😂
3 reacties
Ach Zweef, niet treuren. Jouw mislukking met ecobeton heeft ons allen een waardevolle les geleerd: soms is de weg naar een groenere planeet geplaveid met gebroken dromen (en dorpels). En wie weet, misschien wordt mevrouw Zweef wel de onverwachte held van het verhaal, die met haar bovennatuurlijke kracht (en jouw hernieuwde wapeningskorf) de dag gaat redden.
Oppassen, voor je het weet is het een muilkorf tegen de krachttermen.
Tja..als ik de foto bekijk zal de wapening voldoende geweest moeten zijn. Beter lijkt me idd een korfmodel van bv kippengaas. En gewone beton..al dat gedoe met die ecofratsen mooi niet doen.