Er vormde zich een plasje....

De datum voor de scan was geprikt en voor de belafspraak voor de uitslag. Ik werd gebeld voor de intake en heb gezegd dat eerdere ervaringen in een scanapparaat  positieve effecten heeft op het ledigen van de blaas. Nee, dat is niet waar. Mijn blaas zit vol. Mijn prostaat fungeert als ontlastklep. Wordt de druk te hoog, dan laat de prostaat wat urine door, totdat de druk voldoende is teruggelopen. En dat is gauw. Dus de blaas blijft vol. En daar er vooraf aan het onderzoek nog gauw een extra liter water moet worden weggeklokt, voorzag ik plasjes onder het apparaat en mogelijk zelfs kortsluiting!

Was geen probleem, incontinentiemateriaal zou worden verstrekt. 

Op de dag van de scan (afgelopen maandag 21 juni) het extra water weggeklokt, infuus met radioactieve stof en contrastvloeistof, nog een extra 300 cc water en...een plasmiddel om alles weer uit te plassen. Ik kan uit ervaring spreken, dat middel werkt uitstekend. Na het toedienen kon ik het toilet nog net halen. En daarna kwam er aandrang en vloed elk kwartier voor de komende vier uur. 

Meneer, wilt u proberen uw plas zo lang mogelijk op te houden? We starten met het bekken. Kansloos dus bij een scan van 40 minuten.

Al na 10 minuten had ik een dejavú met een winter als jochie van tien, schaatsen, koud, plassen moeten en met die kleine verkleumde vingertjes niet de rits van het broekje open kunnen krijgen. Toen koelde de broek gauw af en werd het onaangenaam. Nu behield ik dat warme gevoel langer, vooral omdat de volgende golf een kwartietje later kwam..... Goed materiaal, gelukkig geen plasje onder het apparaat. Evenmin kortsluiting.