Expertise

Het begint een soap te worden, die kous van mij. Net hing de heupband die onder mijn borst zit bijna in de wc pot. Ik heb de ballen verstand van dat soort dingen, heb er nooit mee te maken gehad, geen ervaring mee. Net als met kanker, drie jaar geleden. En dan laat ik mij adviseren, lees mij in en filter wat bruikbaar is. En trek mijn plan.

Ik heb geconstateerd dat ik een stalpoot kreeg. En dat gemeld bij mijn arts in het avl, want het is gerelateerd aan kanker. Die verwijst mij dan door naar de huisarts, want het zou ook ergens anders van kunnen komen. Niet logisch in mijn ogen als je weet dat vocht vasthouden je voorland is. En dan vooral eenzijdig. 

De huisarts ziet mijn been, weet weinig van kanker, want daar zijn specialisten voor, maar deelt wel mijn mening dat het kanker gerelateerd is en dat behandeling daarvan eigenlijk bij het avl hoort. Immers, daar word ik daarvoor behandeld. Door vakanties van zowel mijn arts in het avl als mijn eigen huisarts, word ik na overdracht richting oedeemtherapeut gedirigeerd. De symptomen moeten worden behandeld.

Voor mij gelukkig valt de belafspraak precies samen met een behandeling van de oedeemtherapeute. Twee specialisten die samen kunnen bespreken wat er moet gebeuren met mij als lijdend voorwerp. Een kous wordt geadviseerd. Voor het hele been. Om de lading te dekken wordt een maximale kous inclusief broekje voorgeschreven. Let wel, de arts in het avl heeft mijn been niet gezien! Wie gaat nu bepalen wat voor kous er moet komen? Wie gaat mij adviseren? De oedeemtherapeute levert geen kousen, dat is een externe partij. Een handelaar in hulpmiddelen. U vraagt, wij draaien. Allang blij dat ik geen verwijsbrief voor een mummiepakje heb gekregen 😳; in het kader beter mee dan om verlegen. Ik verdenk de kousaanmeetster ervan dat zij er de ballen verstand van had, ze was ook een beetje klungelig met haar tablet. Ze volgde trouw de verwijsbrief. Behalve dan wat het broekje betreft, want een heupband was veel praktischer. En ik weet er niks van af, ik ben leek! Als dat wordt geadviseerd, dan geloof je dat. Zij is expert, ik niet. Ik heb nog nooit zo'n kous gezien.

Ik heb het Bergman gevraagd, wie bepaalt nu wat ik nodig heb? En dat is volgens hem de oedeemtherapeute.

Inmiddels ben ik een halve expert en trek mijn plan. Hele expert word ik hopelijk de komende jaren, maar voor nu heb ik voor vandaag een afspraak staan met de oedeemtherapeute die mij mag gaan vertellen wat voor kous ik nodig heb. En dan morgen een afspraak bij het spreekuur van de leverancier om een nieuwe meting te doen voor wat nodig is. En praktisch. Geen heupband, dat voorkomt niet dat de kous afzakt. Een brede band aan het bovenbeen, want het einde van de kous rolt nu op en snijdt in het bovenbeen en maakt een hangbuikbeen die over de rand hangt. En in twee delen, dan kan ik eenvoudiger de rimpels van de stof uit mijn knieholte glad trekken. En lang genoeg, want als ik de kous naast mijn been hou en de hiel gelijk, dan komt de bovenkant ongeveer tot iets onder de helft van mijn bovenbeen. Wat rek is akkoord, maar in de breedte, niet in de lengte, want de kous zakt tot daar af.

Al met al ben ik toch een beetje droevig van de hele gang van zaken rondom de steunkous. Dat je hem nodig hebt is al vervelend, maar dat gedoe met incompententie en wie nou wat bepaalt, daar zou duidelijkheid over moeten bestaan.