Humeur in mineur
Ongemerkt was mijn humeur de laatste weken in mineur. Eigenlijk sinds de afspraak half januari met de oncoloog. Hoewel ik nog in reservetijd zit tot de chemo, hangt die als een zwaard boven mijn hoofd. Elke morgen bij het wakker worden schiet het door mijn hoofd. Hoe lang heb ik nog. Hoe lang doe ik met docetaxel, hoe lang met Cabazitaxel, dan lutetium. Is dat elke keer een maand of zes? Dan ben ik gauw uitgepoept, letterlijk dan. De cijfers hoe lang je met een behandeling voort kunt fluctueren. Wat ik lees op het forum in blogs, dat valt tegen. Overlevingscijfers van onderzoeken, afgezet in maanden met cijfers achter de komma maken ook niet vrolijk.
Ik dacht vaker na over de dood dat mij lief was. Ging zelfs alvast een plekje uitzoeken op een natuurbegraafplaats. Op zich niks mis mee, maar nu zet het wel een extra stempel op mijn gemoedstoestand.
Vandaag een natuurbegraafplaats bezocht, ook in Drenthe, maar nog meer oostelijk. Groter, oudere bossen, beter gevoel bij. Zowel op de heen als terugreis zwalkend over binnenwegen naar de bestemming. En toen kwam ik ineens langs een kasteel. En daar werd ik in ene heel vrolijk van. Een kasteel gebouwd vanaf 1990 door een man met een rijke geest. En geld, dat ook. Olt Stoutenburcht in Blessedijke. Te bezoeken op afspraak vanaf 15 personen. Prima plek voor een Kamanido?
Oh, en wat zeker mijn mineur in humeur oppepte was een berichtje van Willy over onze medeprostaatkankerlijer Roelie die bezig is met een hoopgevende studie, genaamd Potentia. https://longoncologie.nl/studies-amsterdam-umc/nsclc/potentia/
Één van de voorwaarden is psma reactief zijn en dat zit bij de meeste prostaatkankerpatiënten wel snor.
Onderstaande video kreeg ik als link toegestuurd en vooral de laatste opmerking "ogenschijnlijk kankervrij" als je uitzaaiingen hebt, beurde mijn humeur zeven verdiepingen hoger op.
16 reacties
Fijn te horen dat je je weer wat opgewekter voelt! Met zoveel Kamanido’s, koffieafspraken, workshops en ga zo maar door in het vooruitzicht hebben wij ook helemaal geen tijd om te gaan liggen op een natuurbegraafplaats of ergens anders. Geleefd moet er worden! Liefs van mij X
Hoi Yuki,
Zo is het maar net, houd je bezig met het leven, doodgaan kun je altijd nog.
We blijven gewoon dingen in de toekomst plannen, dan moet hij wel.
Nou lees ik zojuist dat, mits toestemming van de gemeente je ook in je eigen tuin mag begraven worden.
Is dat niks voor jou ? En dan alle maanden een Kamanido rond je graf ,.
Alhoewel , het wordt dan Kamawedo of zoiets, maar dat deert de pret niet.
En blij dat ik je humeur wat heb kunnen oppeppen.
Het landgoed rondom Kasteel Andijk is wat krap bemeten daarvoor. De gemeente kan akkoord gaan met een kleine begraafplaats, mits niet zichtbaar vanaf de weg. Wat extra bomen en struiken zou dat oplossen. Maar de technische kant is moeilijker. Je moet namelijk op ééndertig diep liggen en boven de hoogste grondwaterstand. Om te voorkomen dat ik een veenlijk word.
Ik moet de gemeente maar eens vragen naar de voorwaarden voor een grafheuvel. 🤪
Doen
Waarschijnlijk ga je drijven, en krijg je een Vikingbegrafenis, terwijl je richting zee vaart.
Je mooie vlag in top, op weg naar de ondergaande zon.
En als je echt iets unieks wil, een kist in de vorm van een Tompouce, heeft niemand.
En als we het allemaal een beetje onder de knie hebben, trommelen we voor je, de Panterre.
Maar ik begrijp je stemming, dichtbij, veraf, je weet nooit hoe de bril van het leven, naar je kijkt.
Waar je aandacht naar toe gaat dat groeit!
Prachtig kasteel!
Gelukkig ga je er nog op uit en blijft je humor dat is een mooie eigenschap.
Iedere dag is een kadootje.
Zorgen maken over de dag van morgen heeft geen zin, dat is verspilling van de dagen die je nog hebt. Besteed aandacht aan wat je leuk vindt. Niemand weet wanneer het zijn laatste dag is en dat is maar goed ook.
Een leven met gebreken en toch genieten van kleine geluksmomenten dat geeft je een beter gevoel♡
Schrijf een liefdesbrief naar jezelf en benoem alle positieve en negatieve eigenschappen waar je oa trots/niet trots op bent. Vergeef jezelf en wees niet te streng voor jezelf. Het helpt om duidelijk te krijgen/inzichten hoe je werkelijk bent en hoe je in het leven staat. Een ontdekkingsreis om je zelfliefde te verhogen.
Waar kun jij allemaal wel dankbaar voor zijn, tel je zegeningen, de positieve kant aandacht geven dat maakt je leven draaglijker!
Wens je veel wijsheid en liefde,
Gina
Lieve Zweef
Humeur in mineur ,kan toch niet zo zijn dat de ballen van Ruud nou al op zijn .mooie foto's maar Ingrid heeft gelijk je hebt helemaal geen tijd om op een natuurbegraafplaats te gaan liggen ,je moet nog mooie wandelingen met Mevr zweef ondernemen en kastelen bezoeken en lekker uit eten gaan en ga zo maar door
dikke knuff liefs hes xxx
Hoi Zweef,
Net als iedereen die kanker heeft laat het je eigenlijk geen moment los.....en als je het al eens even vergeet dan word je er wel aan herinnerd op TV via een reclame voor KWF of anderszins......bijvoorbeeld een meisje dat zingt..."door de wind, door de regen, dwars door alles heen".......ik ben een positieveling pur sang wat niet betekent dat ik ook wel eens een baaldag heb of zit te piekeren hoe lang ik nog heb...., of ff zit te janken......heel menselijk en begrijpelijk MAAR........ het heeft weinig zin om je daar nu regelmatig druk over te gaan maken vriend en you know it!
Hou je hoofd recht, ga leuke dingen doen, ga wandelen, fietsen, netflixen, muziek luisteren, uit eten.....whatever. Ik ga morgen, anders woensdag, weer een nieuw blogbericht maken waar ik ook melding maak dat ik niet meer IEDERE keer mensen probeer te bewegen om met wietolie te starten.......ik heb een flink aantal mensen aan de wietolie geholpen (informatie), ik maak het niet voor anderen maar ik merk dat veel mensen het toch niet aandurven vanwege de "negatieve" klank van wiet..... Zo jammer....totaal ten onrechte ook, het is voor medicinaal gebruik en het HELPT ECHT!!!! En zeker tegen mentale last van het feit dat je kanker hebt. Het helpt ook tegen pijn, tegen slapeloosheid en je wordt er echt een stuk opgewekter van.
Kom op gozer, TSJAKKA! Die kreet werkt aanstekelijk, voor de rest vind ik die Ratelband een ongelooflijke eikel........
Greetz,
Jilles
Lieve Zweef,
Die mineurstemming mag er af en toe zijn, moet er misschien wel af en toe zijn. We leven immers in bonustijd en zijn ons bewust van ons naderende einde. Logisch dat dit periodiek je humeur beïnvloedt. Gelukkig bezit je een gezonde veerkracht en lees en zie je dingen die je weer een oppepper geven. En als die oppepper weer wegzakt: pak een emmer, keer die om en trommel jezelf naar een positief ritme. In april doen we dat met z’n allen met en voor elkaar.
Liefs, Monique
Ja Zweef als je het goed bekijkt is vanaf je geboorte het hele leven eigenlijk een risicovolle onderneming en wie mijmert er nu eens nooit over zijn naderend einde in welke vorm dan ook..😊 Alleen je kunt er zo weinig over zeggen he, Ik mijmer ook wel eens over hoe "het" zal gaan en ik hoop dat mij een lang ziekbed bespaart blijft want dat zie ik helemaal niet zitten. Wat ik wel weer zie zitten is dat ik straks in IJsland op mijn buik over het randje van een klif hang om die ene mooie foto van een papegaaiduiker te maken en ondanks de waarschuwingsborden steeds een beetje verder schuifel omdat mijn telelens toch niet zo tele is als ik dacht. En vervolgens met een stuk afbrokkelend klif een paar honderd meter naar beneden kuukel maar onder het vallen, nog net voordat ik te pletter val, nog snel die ene geweldige actiefoto van die papegaaiduiker kan maken ook al duurt het leven daarna nog maar even, die foto pakken ze niet meer van mij af.😊 En mijn nageslacht kan er tijdens zijn leven mooi mee opscheppen, kijk die foto heeft mijn ouwe gemaakt! Dus Zweef voor hetzelfde zit jij hier over 10 jaar nog gewoon je story's te vertellen en is Sjozef morgen het haasje. Dus mijn tip , als je toch over de dood mijmert, geef er dan een positief draaitje aan..😊
Vergeet dan, als je toch aan het vallen bent, ook nog selfie te maken. Dan win je misschien nog postuum de Pulitzerprijs
Voor zover je 't niet moest weten, daar is een geldbedrag van ca 15000 euro aan verbonden.
Ben je gelijk uit alle kosten van de repatriëring
gr, Willy
Helemaal geen slecht idee Willy maar ik heb nu zo n donkerbruin vermoeden dat in zo,n geval mevr Sjozef op de plek van onheil kiest voor een goedkoop monumentje met als opschrift. " hIer viel Sjozef, eigen schuld dikke bult" en van die 15000 euro een mooi feestje bouwt.😁
Eigenlijk heb jij best een slimme vrouw.
Hoi lieve Zweef. Het is gewoon hartstikke moeilijk
Waar ik aan denk zijn al die mooie dingen die ik gedaan heb. In mijn uppie met het vliegtuig naar Johannesburg.
11 keer de Vierdaagse van Nijmegen gelopen . Ze me knettergek verklaarde dat ik de Dam tot Dam loop ging lopen welis waar wandelen maar iets om nooit te vergeten. En als je toch bezig bent de Amsterdam City Walk.
In 2020, was ik al ziek en als eerbetoon voor alle artsen en verpleging van het Fleviziekenhuis de Alternatieve Vierdaagse gelopen hier in Almere. 4 keer 10. Wat was ik trotrs toen ik finishte in het Flevo en de oncoloog midden in de hal een diepe buiging voor me maakte.
Kijk, hoe het nu verder gaat weet ik niet maar dat zijn herinneringen die niemand me meer afneemt.
Denk niet te veel. Geen hond weet hoe het verder gaat. Die heb ik trouwens niet. Geef jouw hond maar een extra knuffel van mij.
Liefs, Marian
Goed van jou zeg, dat nemen ze je niet meer af. Ook ik heb veel dingen die ze mij nieteer afnemen en waar ik retetrots op ben. Maar het beredeneren, plannen en vooruitdenken, dat is de aard van dit beestje.