Inval bij bakker Swart uit Wervershoof
Zojuist uit onbetrouwbare bron vernomen dat het interventie team van de politie een inval heeft gedaan bij bakker Swart uit Wervershoof.
Dit naar aanleiding van een verdacht pakketje dat was aangetroffen op de galerij van een appartement in Delft. Uit privacy overwegingen kon alleen vermeld worden dat die voor een lichtblauwe deur was aangetroffen, waarvan de bewoner niet thuis was. Buren hadden de politie gewaarschuwd die daarop de EOD inschakelden om het pakketje op het strand van Scheveningen tot ontploffing te brengen. Bij indentificatie van de resten is er een vermoeden ontstaan dat bakker Swart uit Wervershoof onderdelen van de verdachte inhoud heeft geleverd.
Tot zo ver de berichtgeving.
Gisteren ben ik naar Heerjansdam geweest, waar ik Yuki heb ontmoet. En ook Willy die uit België kwam aangereden. Uiteraard had ik tompoucen van bakker Swart uit Wervershoof meegenomen. We hebben heerlijk met elkaar gesproken en de middag vloog om. We hebben het ook gehad over een Kamanido bijeenkomst, Kapot maar niet dood en hoe we zoiets handen en voeten zouden moeten geven.
Het was een vermoeiende dag, maar een fijne rit in het zonnetje. Al heel lang niet meer die kant van Rotterdam op geweest. En Yuki heeft de inwendige mens versterkt, zodat we niet op een lege maag naar huis hoefden. En Willy, wat een aardige man.
15 reacties
Verdacht pakket in oorlogstijd
paniek dus in een Delftse buurt
raakte iemand gewoon iets kwijt
of werd ons nu een bom gestuurd
Uren later lag het er nog
men heeft de EOD gebeld
mijn hemeltje, wat ligt daar toch
daar kwamen ze al aangesneld
Maar dat Schevenings gebeuren
is iets wat ik niet geloof
de EOD herkent de geuren
van tompouce uit Wervershoof
Die godenspijs ziet Delft niet terug
ze namen het pakketje mee
de lekkernij verdween al vlug
in de magen van de EOD
Dank je wel, Zweef!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Wanneer vond je het? Was het nog eetbaar?
Dat laatste moest ik even navragen bij de heren van de EOD, zij zeiden dat het, ondanks een nachtje in de vrieskou (gelukkig heb ik geen huisrat zoals jij), overheerlijk en onovertroffen was.
Wel ontzettend jammer dat ik niet thuis was en je dus niet heb kunnen groeten. Ik was heel dichtbij, namelijk bij mijn lief, wij wonen op 5 minuten van elkaar. Dus had ik het geweten...
Dat adres, ja, daarvoor moeten we Hebe aan de haren trekken. :-)
Maar wie weet, nu het leven jou weer toelacht komt er wel een volgende keer.
Wat een super leuk gedicht heb je gemaakt. Ik zie dat weer voor me hoe de EOD zo'n robot op dat pakketje afstuurt en dan de robot met pakketje in hoge snelheid naar de EOD wagen laat rijden. De mannen zaten al lekker binnen in de auto. Vorkje of schoteltje was niet nodig. Hup zo naar binnen. De enige overblijfselen waren de slagroomvlekken en gele room op hum uniformen.
XX
Was erg gezellig jou en Willy op bezoek gehad te hebben, Zweef! En geen woord teveel hoor over die tompoucen, overheerlijk!
Een 'Bernie-illustratie' waard! Zie het voor me hoor... sjonge :-):-)
Fijn dat jullie genoten hebben!
Heel herkenbaar xxxxx
Nee Hebe, hier zijn ze druk met chocolade eitjes eten. 🤪😜😝
Beste Zweef
Ik zit te watertanden heb zo trek gekregen In een tompouce.
Straks op de terug weg van Avl naar huis maar even ergens een tompouce halen 😂
Nee, nee, "ergens" telt niet. Dat is geen vergelijking.
Het is niet zo ver om van het avl via Wervershoof.
Je hebt gelijk ergens telt niet.
En vanuit ons huis is het inderdaad niet zover klein half uurtje.
Maar helaas de energie van half dagje avl was op. Dus tompouce moeten maar even wachten. Dan naar reep chocolade 😱😂
Ah, rattenvoer!
Ben je met een toernee bezig, lieve Zweef?
Liefs, Mirjam
Hanneke is een volger van het eerste uur en toen ik hoorde dat ze er misschien tussenuit zou piepen zonder een tompouce van bakker Swart uit Wervershoof te hebben geproefd, had ik het plan opgevat om als ik in de buurt zou zijn, ik daar een tompouce zou brengen. Hebe had mij het adres gegeven als één van de Harten 7 vriendinnen. En dus stond ik zondag na de middag voor een lichtblauwe deur op een galerij in Delft en al wie er open deed, geen Hanneke. Het was een stralende dag, wel koud gelukkig en ik had een ratproof diepvrieszak meegenomen. Daar de tompoucen ingedaan, goed dichtgeklikt en tegen de voordeur aangezet in de hoop dat Hanneke even weg was op de elektrieke fiets.
Nou is het mij niet helemaal duidelijk of Hanneke de tompouce nu zelf heeft opgegeten, of dat de tompoucen ten prooi zijn gevallen aan haar hulptroepen. Het kan ook zijn dat zij mij met opzet in het ongewisse laat, in de hoop dat ik een nieuwe poging waag. Hetgeen zomaar zou kunnen.
Hahahahaha!