Joost weet het.
Ruim een week geleden had ik het vermoeden dat Joost het wel zal weten. En inmiddels weet ik het ook. De Zoladex hakt er in, maar niet zoals ik lees onder de bijwerkingen. Opvliegers heb ik nog nauwelijks, mag geen naam hebben. Pijnlijke borsten? Nee, dat heeft deze Klinefelter vroeger al gehad. Wel geregeld een rare buik, beurs gevoel, alsof ik 9 rondes in de boksring heb gestaan met een lilliputter. Geen kwaad woord over lilliputters, maar deze mensen meppen op een andere hoogte. En moe. Mijn werkdag begint normaal om acht uur, maar die tijd lukt mij niet meer. Ik heb moeite om wakker te worden. Zo tegen negen arriveer ik op werk en begin vol goede zin. Maar net na de middaglunch overvalt mij een moeheid en als ik om vijf uur naar huis rijd, ben ik één lange ongegeneerde gaap achter het stuur. Thuis eerst even naar bed zou goed zijn, maar komt er eigenlijk niet van. Vandaag wel. Ik hield het om vier uur voor gezien en ben gapend naar huis gereden, mijn lief begroet en de hondjes en toen rechtstreeks naar bed. Twee uur compleet van de wereld.
Ik moet mijn tijd anders gaan indelen, vrijdag een gesprek met H&R.
Voor nu, truste.
15 reacties
Zorg goed voor jezelf Zweef, want dat kan ook verkeerd aflopen, zo gapend achter het stuur. Goed idee om dat te overleggen met H&R. Dat van die kleine mensen vond ik heel beeldend verwoord ;-)
Goeie... ik heb er niet eens bij stilgestaan dat jij nog gewoon werkt! Sorry! Maar die bijzondere Zweef zou best us effies aan zichzelf kunnen denken - en aan anderen als het mis zou gaan met die auto - dus ja, goed plan dat gesprek.
Dat je je überhaupt nog concentreren kunt...
Knufs van mij xxxxxxxx !!
Misschien helpen die een beetje.. :-)
Ben gek op knuffels. Digitale en fysieke. Maar die laatste vooral van mijn lief 🥰
Dan heb je ze nu allebei als je vrouwlief even vraagt :-)
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx van mij xxx
Gelukt!
Lilliputter? is het niet die nieuwe wc pot die zo hard blaast dat je er opgeblazen van word, en daar buikpijn van krijgt? Praten met HR is jou bedrijf niet aangesloten bij uwv of een andere instantie, dat je werkgever weet dat je ziek bent maar ga je nu medische info aan een werkgever geven die niet medisch onderlegd is en 1000 manieren kan bedenken om goedkoop afscheid van je te nemen. Ik ben weinig werkgevers tegen gekomen die van een situatie zoals jij beschrijft er geen ( mis)(ge) bruik van hebben gemaakt.
Sterkte
Ik heb mij eerder ziek gemeld voor de bouwvak was ik al een paar dagen niet lekker. Arbodienst belde en vroeg hoe het was. Griepje? Nee zei ik, wat ik heb gaat niet meer over. Uitgelegd dat ik dit lot uit de loterij had gewonnen. Dat was niet zo mooi zei ze, ik bel over een aantal weken wel weer hoe het met je gaat. Ja maar zeg ik, morgen ga ik weer te werk hoor! Dame van de arbodienst stelde voor dat ik met werkgever in gesprek ging om te kijken of mogelijk deels ziek melden kon, want ze verwachtte dat mijn toestand zeker niet over zou gaan zonder slag of stoot of mindere tijden. En blijven werken is goed voor het gestel. Ik had het al aangekaart bij mijn werkgever, dat ik fysiek niet meer in staat ben om volle dagen te maken. H&R vroeg of ik mij nu al wilde ziekmelden, maar de bouwvak stond voor de deur, dus besloten om dat na de vakantie op te pakken. Ook omdat we dan beter de effecten van de hormoonbehandeling konden zien.
Jammer dat jij mindere ervaringen hebt met werkgevers. Mijn ervaringen zijn een stuk beter. Daarnaast leent mijn werk zich voor aangepaste werkzaamheden en zijn ze behoorlijk specifiek en intensief. Na de diagnose heb ik al wat taken overgedragen, maar de engelse en ierse accounts, daar hebben mijn collega's toch moeite mee.
Beste Zweef, ik hoop dat jijzelf degene bent, die denkt dat 'blijven werken goed voor het gestel' is. Jij bent namelijk de enige die dat kan en mag bepalen. De boodschap die ik destijds van de Arbo kreeg, was: "alleen gaan werken als het u goed doet; van ons hoeft u niets."
Dat vond ik een goede. Werkgevers denken daar inderdaad vaak anders over. Misschien ook de jouwe, ik hoop voor je dat het zo gunstig zal blijven als het nu lijkt.
Sterkte en liefs,
Hanneke
Hoi Hanneke,
Ik ben nogal op mijzelf veel fysieke vrienden heb ik niet. Kan mij best vermaken in mijn eentje, maar gern kroegentochten, verjaardagen rn spontane feesten voor mij. Ik ben gelukkig met mijn lief op mijn "landgoed". Mijn contacten met de "buitenwereld" zijn voornamelijk mijn collega's en relaties van werk. Die houden mij scherp. En ik vind mijn werk leuk. (En misschien een te groot gevoel van verantwoordelijkheid).
We gaan het zien, bedankt dat je om mij denkt.
Ik heb je blogs, na jouw reactie op mijn blog van vandaag, allemaal doorgelezen. Ik weet niet zo goed hoe te reageren op de inhoud. Ik moet er af en toe even diep van ademhalen. Maar ik wil graag zeggen dat ik je enorm goed vindt schrijven.
Dank je wel voor alles dat je deelt.
Ik lees je blog met interesse, Zweef.
Aangepast werken is voor jou geen straf en je hebt een goede werkgever.
Waarom noem je jezelf Zweef? Is dat omdat je in een tussenfase zit?
.
Blijven werken is goed voor het gestel, hmmm ja, soms wel, maar lang niet altijd. Je klinkt een beetje nijdig, Zweef, alsof je voelt dat je je moet verdedigen dat je wilt werken. Dat hoeft hier echt niet. Als jij er blij van wordt, mooi blijven doen.
Ik heb ook (altijd) met veel plezier gewerkt. En dacht tussen de chemo's door wel verder te kunnen, ik had net een nieuwe functie aanvaard. Lief en ik zijn zelfs nog gaan samenwonen op een plaats die ons beide evenveel reistijd naar het werk opleverde. Ik zat met infuus en al (ik werkte in het ziekenhuis) bij de werkvergadering. En ik heb gewerkt, tussen de chemo's door. Kreeg het dan niet af, ging te lang door, en oh ja, ook nog naar huis rijden. Thuis twee dagen kapot omdat al m'n energie op was. M'n longarts zei: je wordt niet meer beter. Ga doen wat je belangrijk vindt in het leven.
Nogmaals, je moet vooral lekker blijven werken als jou dat goed doet en je thuis ook nog wat prik overhoudt. Maar luister heel goed en eerlijk naar jezelf. En pas goed op jezelf! Veel liefs XXX
Och Frie, dat voel je verkeerd. Niet nijdig. Nooit nijdig. Ik niet. De mensen die mij ooit boos hebben gezien zijn op de vingers van een ongelukkige zager te tellen. Ik heb leuk afwisselend en veelzijdig werk waar ik mijn ei in kwijt kan. En mijn werkgever is blij met mij en laat dat ook blijken. Ik werk bij een staalconstructiebedrijf en doe de prijscalculatie. En als het zo uitkomt, ook projectleiding op de bouw. En ik voel mij verantwoordelijk voor mijn werk. Het kan stresvol zijn, maar geeft ook veel voldoening. Mijn tijd kan ik zelf indelen.
Maar wat ik heb, dat gaat niet meer over. Dat gaat alleen maar meer klachten geven. En ik moet mijn werk gaan loslaten. Ik heb al taken overgedragen en ook de ierse en engelse accounts ga ik afbouwen. Maar zolang ik nog wat kan doen, wil ik dat ook blijven doen.
Wat ik hiermee wil zeggen? Ik weet het eigenlijk niet. Maar ik ben dankbaar dat je om mij denkt.
Liefs,
Zweef
Wat je er mee wilt zeggen, nou, dat je er mee bezig bent, misschien. Dat je realistisch bent, enzo. Dat is al lastig zat. Doe wat je wilt doen, de tijd zal het leren, en nogmaals: pas goed op jezelf XXX