Kanker hebben is hard werken...

....heb ik vernomen. En dat kan ik alleen maar beamen. Moet je nou toch eens kijken hoeveel stoofpeertjes ik vanavond en de rest van de week moet schillen. Toen ik nog kankerloos was, of beter gezegd, ik wist nog van niks, toen moest ik alle dagen hard aan het werk en had ik helemaal geen tijd voor dat soort malligheid van peertjes plukken en schillen en koken.

En we krijgen dit natuurlijk nooit allemaal op met al die bakken rabarber in de vriezer en appelmoes en vijgen.

Maar nu, nu ik voor het arbeidsproces niet meer kan produceren, is het niet meer hoeven werken een leuke bijkomstigheid.

Ik schaar het plukken, schillen, koken, invriezen, opeten en uitdelen wat er nog ligt als de nieuwe oogst zich weer aandient als onderdeel van het grote genieten. 

En dat laatste gaat mij goed af ☺️.

12 reacties