Memory Lane (1)

Een huis met een slaapkamer en badkamer beneden en een garage, of een plek waar dat te maken is, dat zocht ik bijna achtien jaar geleden. En zo kwam er een huisje op mijn pad waar alle mogelijkheden waren. De slaapkamer en badkamer moesten worden gemaakt (en ook de woonkamer, keuken en toilet) en voldoende grond voor een garage of schuur van aangename afmetingen. 

Ik heb mij de beginselen van autocad aangeleerd, want er moest een tekening komen voor de bouwvergunning. In het bestemmingsplan stond dat ik tot 4 meter aan de gevel mocht bouwen en aan de zijkant tot aan het water, daar waar nu de serre staat. En ook dat de omgeving "Beeldbepalend en Karakteristiek" was. Ik zou dus mogen bouwen tegen karakteristieke beeldbepalende gevels. Afgezien dat ik dat zelf niet wilde, vond ik het ook kolder. Ik mocht een garage bouwen aan de waterkant, zodat ik daar vanuit de kamer ruim zicht op zou hebben en dan de halve tuin asfalteren voor een pad daar naar toe.

Dat vond de gemeente gelukkig ook idioterie en ze wilden meewerken aan een uitzondering op het bestemmingsplan. Maar echte lichten waren het niet daar in dat gemeentehuis in dat dorp. Men had de landelijke politiek iets horen roepen van "Planschade". Dat is voor als er een flat van 15 verdiepingen aan de overkant van je straat wordt gebouwd. Maar niet voor een garage van nog geen 5 meter hoogte. Desalniettemin diende er een planschaderisicoanalyse te worden uitgevoerd op mijn kosten. Ondanks dat ik getekende verklaringen van geen bezwaar van de buren had die mogelijk waardevermindering van hun object zouden ervaren, hield de gemeente voet bij stuk. Gelukkig is er na geruime tijd toch een ambtenaar geweest met ruimere inzichten, zodat ik kon volstaan met een vrijwaring van de gemeente dat ik hen niet aansprakelijk zou stellen, mocht er ooit iemand opstaan om de waardevermindering van zijn huis door de bouw van mijn garage bij de gemeente te claimen. Hoe moeilijk kun je het maken?

De welstand deed ook nog moeilijk en wenste een zadeldak, want dat is gebruikelijk in Nederland. Behalve in Andijk dan, want er zijn weinig dorpen met zoveel mansardedaken. Een bezwaar onderbouwd met tientallen foto's en een impressietekening door een kunstenaar "waar het toekomstig verval" treffend was weergegeven, volgens de welstandscommissie, was voldoende om ook daar toestemming te krijgen. Ik kon bouwen!