Niet met blote voeten naar het boetje!

Vanmiddag kwam de Rattenvanger van Andijk en ook de buurman was er. Besproken waar die vermaledijde toch kasteel Andijk binnendrongen en wat we daar aan konden doen. En vervolgens de strategie besproken om ze uit de vesting te krijgen.

Meest waarschijnlijke is dat ze toch ergens via het dak binnen komen. Ik weet nog niet waar, dat is een klusje om de komende dagen uit te zoeken. Ik heb metalen vogelschroten besteld die dan de ruimte tussen de onderste dakpan naar de goot moet afdekken. Vervolgens hebben we een barrière opgetrokken met een schot op de rand van het boetje, zodat familie Rat niet meer via het boetje de dakrand kan bereiken. Daarmee moet de weg naar het water en voedselbronnen zijn afgesneden. 

Bij de uitgang naar het boetje zijn strategisch vier klapvallen opgesteld. Lokvoer hoeft daar niet in, de doorgang is versperd. We hopen daar de komende dagen een paar ratten mee weg te vangen. Verder hebben we een buis in het plafond aangebracht welke gaat eindigen in een 200 liter vat met een klep op tweederde hoogte. Rat komt uit de buis, scharrelt rond op de klep en glijdt eraf als hij aan de verkeerde kant van het scharnierpunt komt. Vriend Howard heeft een vat geregeld en past die naar wens aan. Rattenvanger vond de uitvoering hoe ik die schetste goed uitvoerbaar en zinvol. 

Met deze acties moet ik de populatie uitdunnen en als er dan toch nog geritsel hoorbaar blijft, heb ik extra gifzakjes gekregen en een spuitbusje gif.

Morgen een fotootje van het vat erbij. Ik heb weer moed en vertrouwen op een goede afloop van dit avontuur geschept.