Onafscheid

Bof ik effe! De geïnteresseerde voor de besteleend ziet er vanaf. Hij dacht een exemplaar aan te treffen waar de tijd niet haar tanden in de bodem had gezet. Dus bijna in showroomstaat met een beetje vliegroest. Dream on, zou ik zo zeggen!

En toen ik haar zo zag staan op het gras, beetje scheefgezakt omdat de veerpotten nog niet zijn afgesteld, raakte ik opnieuw vertederd. Als hij niet had afgehaakt of een te laag bod had gedaan, dan had ik hem zelf wel de deur gewezen.

In gedachten heb ik de werkzaamheden al de revue laten passeren. Rijdend maken vind ik nu restauratie genoeg. Eerst het chassis verder opbouwen, motor en versnellingsbak monteren, remmelarij..... Stoeltje erop en gaan!

Een nieuw vervolgverhaal? Niet zo spannend als rat helaas..