Ongoing
Een oud huis met grote tuin heeft zijn charmes, maar is inherent aan veel werk. Maar toch zou ik voor geen goud willen ruilen met een rijtjeshuis met voor- en achtertuintje en buren links en rechts. De vrijheid die ik ervaar is onbetaalbaar.
Zestien jaar geleden was de verbouwing om het woongenot met vijfenvijftig jaar op te waarderen naar 2015; uit archiefstukken kon ik opmaken dat de laatste interne verbouwing in 1960 had plaatsgevonden. Veel was er niet gedaan, volgens mij het verplaatsen van de trap naar boven, twee wandjes naast de voormalige trap afgebroken en een nieuw voorraam geplaatst. De verbouwing van de benedenverdieping onder mijn regie was een ongoing proces. Wat direct moest is grondig gedaan, wat nog even kon, gelaten.
Nu had ik het plan opgevat om een lambrizering te maken met stopcontacten in de plint. Daardoor ontstond er een ruimte achter de plint, waar Rat dankbaar gebruik van heeft gemaakt om zich door het huis te verplaatsen. Een soort van horizontale lift naar diverse etages. Ik moest daar van af. Van Rat dan, hè. En dien ten gevolge sneuvelden ook de lambrizering en de plint en stopcontacten. De rattelift is gesloopt en Rat kan daar niet meer komen.
Inmiddels zijn bijna alle stopcontacten herplaatst, behang is van de muur en de deur naar het boetje herplaatst. Tweede helft van september komt de stucadoor om de muren te herstellen, waarna die gesaust kunnen worden en dan nieuwe plinten erop.
Ik heb afgelopen woensdag een grote hulp gehad van mijn oudste broer, waarvoor ik hem zeer erkentelijk ben. Hij heeft het sloop- en montagewerk gedaan, terwijl ik met het vliesbehang worstelde en hand- en spandiensten verrichtte.
Eigenlijk had ik donderdag een lummeldag moeten inlassen, maar dat kwam er op de één of andere manier niet van. Maar als dat niet goedschiks gaat, dan maar kwaadschiks. De man met de hamer kwam tegen half vier en die mepte mij zo het bed in.
Straks, als de kamer weer klaar is, ga ik mij toeleggen op het boetje. Het boetje is al jaren een doorn in het oog, ongeïsoleerd, het dak lekt en de frettenlucht van de fretjes die mijn ex hield komt bij vochtige dagen met veel regen nog steeds uit de muren. Daar rest nog maar één ding, sloop. Ik heb al jaren het plan opgevat om daar een serre of tuinkamer te maken en dat moet er nu maar van komen.
Ongoing, ik ga gewoon door.
6 reacties
Goed bezig geweest Zweef, mijn complimenten.
P.S. de bedrading op foto 1 is zeker voor de kluisbeveiliging?
Hoop werk zweef, niet gek dat die man met de hamer langs kwam.
Je huis is een doorlopend project. De kamer gaat er straks weer strak uitzien zonder al die bedrading en snoeren. Het is vermoeiend werk. Het resultaat is stimulerend en opbouwend.
Het boetje rest de sloop. Lekkend, stinkend en vochtig. Daar ga je voldoening uithalen als dat weg is.
Het is een goede oefening om je krachten te testen.
Begrijpelijk dat je daarna omvalt en moet rusten.
Wat een klus. Straks ook foto's wanneer het klaar.
Xx
Beter met plankies boven de grond rotzooien dan tussen de plankies onder de grond. Veel succes jongeman!! Groetjes, Ab
Lieve Zweef
Oude huizen hebben zekrr charme maar vergen heel veel werk en onderhoud eigenlijk ben je nooit echt klaar dat kan ook voor veel voldoening zorgen als de klus af is en je trots op jezelf bent ,als je maar wel op zijn tijd even rust neemt ,dus lief zijn voor jezelf en even een vrije dag om met mevr zweef te ontspannen .
Liefs hes🤗🤗🍀🍀