Originele Zweef

Standaard eerstelijns hormoonkuur bij uitgezaaide prostaatkanker is een middel dat je hypofyse voor de gek houdt. Ik schrijf het maar even uitgebreider voor de niet prostaatkankerlijers, zodat die ook weten wat voor mannenpraat dit nu weer is.

Prostaatkankercellen zijn in het begin gek op testosteron. En mannen zijn vaak testosteronbommetjes. Wat de heren doktoren dan willen, is dat de produktie van testosteron om zeep wordt geholpen. Die testosteron wordt voor 95% in de zaadballen gemaakt (lekker dichtbij!) en voor de overige 5% in de bijnieren. 

De kortste klap is knipknip bij de dierenarts, maar gelukkig doen ze daar niet aan. Ieder zijn eigen nering. In dat geval worden of de zaadballen geheel, of alleen het testosteron producerende gedeelte weggesneden. Dan zijn er ook geen implantaten meer nodig elke 3 of 6 maanden.

Die implantaten geven een gereguleerde afgifte af van Goselerine. Deze stof houdt de hypofyse voor de gek. Een klein beetje van die stof is voldoende om de hypofyse een hormoon te laten maken die de zaadballen aanzet tot produktie van testosteron. Maar van een overmaat van dat stofje, raakt de hypofyse overspannen en gooit hij het bijltje erbij neer. Totdat de Goselerine op raakt. Normaal krijg je dan weer een nieuw implantaat.

Een week nadat ik eigenlijk een nieuw implantaat zou moeten krijgen heb ik bloed laten controleren op psa en testosteron. Psa was licht gestegen, maar de testosteron was het vijfvoudige van wat gebruikelijk was tijdens de eerstelijns hormoonkuur en het dubbele van wat ik altijd voor mijn ziekte heb gehad. Nog steeds veel lager dan gewone mannen zonder extra x-je. 

Ik was wel even van mijn stuk, maar herpakte vrij snel. Ik zit nu namelijk in de situatie dat er bijna geen Goselerine meer in dat implantaat zit, waardoor de hypofyse nu wordt gestimuleerd. De verwachting is dat over drie weken de waarde weer is gedaald naar mijn oude vertrouwde waarde van 1.0 tot 1.3.

En die extra testosteron, doet dat nu de boel van binnen ontploffen? Ik denk het niet. Als de oncoloog gelijk heeft, dan werkt de Enzalutamide nog en wordt de testosteron niet opgenomen. Werkt de Enzalutamide niet meer, wat ik denk, dan is de kanker ook niet meer gevoelig voor testosteron.

Over 3 weken nog eens prikken, ik ben ook gestopt met de Enzalutamide. Dan zijn beide hormoonkuren uit mijn systeem en ben ik weer origineel. Nou ja, met gefrituurde prostaat dan....