Oude meneer

Mevrouw Zweef heeft twee hondjes een Lhasa Apso van ruim 14 jaar en Boef. Boef is niks, of beter gezegd meer. Werd verkocht als Lhasa Apso merkhond, maar er zitten onderdelen in van andere merken. Maar dat geeft niks, Boef is bovenal ontzettend lief en kan zo goed communiceren. Als je met hem praat, dan houdt hij zijn kopje scheef en kijkt afwisselend met een linker- en rechterblik naar wat je zegt. Niet dat hij je begrijpt, maar woorden als komkommer en brokjes, daar is hij een groot verstaander in.

Boef kan zelf ook communiceren. Hij weet ons feilloos duidelijk te maken wanneer de basale verbranding zijn maag heeft doen ledigen. En tegenwoordig kan hij ons ook heel goed duidelijk maken wanneer er een boodschap moet worden gedaan. Kleine en grote boodschappen wisselen elkaar daarin af. 

Boef gaat dan voor je staan, snuift een paar keer, schudt zijn kop en briest. En als je dan niet onmiddellijk in de benen gaat, dan volgt een dwingende blaf. En als je dan opstaat, dan holt hij voor je uit naar één van de deuren om zijn boodschap af te leveren. En dan kan het vijf minuten later gewoon weer zo ver zijn, want ja, het kan soms opkomen als p......

Vroeger gingen de hondjes nog weleens mee in de trein. Elk in een grote Ikea tas, want dan mochten ze zonder kaartje mee. Na ampele overwegingen hebben we besloten dat we dat niet meer gaan doen, want we kunnen ons een levendige voorstelling maken dat Boef tussen Amsterdam en Utrecht uit zijn tas springt, drie keer snuift, briest en vervolgens een zeer dwingende blaf ten gehore brengt....