Paardentrailer

Zoals ieder kasteel heeft ook kasteel Andijk een stoeterij, nu hoor ik de rijmelaars onder jullie denken "uitdragerij". Dat ook, maar ik wens mij nu te beperken tot de stoeterij. Een stalen ros had meneer Zweef, in meerdere blogs al eens voorbij gekomen, maar omdat er mankementen zijn gekomen, niet aan het stalen ros, maar aan Zweef, was hij op zoek gegaan naar een comfortabeler paard. Geen dressuur of springpaard, evenmin een vuurpaard, maar een schonkig groot beest waar een groot zadel op zat. En dat werd het Swarte Paert. Groot, oud, niet zo snel en redelijk gauw moe. Na dertig kilometer moet ze al weer op stal, aan de ruif. Misschien ook wel omdat Zweef ook geen vlieggewicht is. Willen we wat verder weg, of volgende week Hompiegompie bezoeken, dan moet het Swarte Paert mee op een paardentrailer. Nu had ik al een fietsaanhanger voor de stalen rossen, maar het Swarte Paert zou met haar benen er niet op passen. 

Zweef zat in het staal, Zweef moest aan het werk!

Van twee goten die Zweef nog had een oprijdbaan gemaakt. En toen bleek ook het Swarte Paert een vreemd kind, want haar voorbenen volgden een ander pad dan de achterbenen. De goten waren te smal en moesten worden verbreed. 

Onder de achterbumper een bout gemonteerd, zodat de paardentrailer niet met de bumper op straat dondert als het Swarte Paert op de laadgoten stapt.

Ik ga het niet verder uitleggen, bekijk de foto's maar. In ieder geval kunnen onze paarden weer mee.