Skoôn
Mevrouw Zweef was al jaren daarvan, ook al toen zij nog in Amsterdam woonde. Van het schoonhouden van de buurt. Niet dat ze daar dagelijks rondjes liep met zak en grijpstok, maar ze hield wel de prullenbakken bij bij het IJplein, waar ze woonde. Op weg van en naar de pont schijnt men zich van vuil te moeten ontdoen en de prullenbakken werden niet goed bijgehouden door de gemeente, waardoor er vaak meer naast lag dan er in. En met een hondje als Boef was een normale wandeling niet mogelijk. Fourageren van bak tot bak, als je niet oppaste. En Boef is niet kieskeurig met tafelen.
Ze kreeg zakken van de wijkbeheerder en met haar vuilpasje kon ze die troep weer kwijt. En daarna met grijpstok en zak nog even een rondje om de flat. En toen werd ze naar Andijk geteleporteerd en kwam ze via inburgering in contact met Andoik Skoôn, een groep vrijwilligers die zelfstandig en maandelijks in groepsverband Andijk en omgeving ontdoet van zwerfvuil en peuken.
En ook in het kader van de inburgering heeft zij het initiatief genomen om na afloop nog samen koffie en thee te drinken en dat te verzorgen. De rapersgroep werd groter en hechter, nu er een gezellige nazit was.
De activiteit werd ook door de gemeente Medemblik opgemerkt en die sponsorde voortaan de koffie en koek naderhand.
Toen mevrouw Zweef eens een keer niemand had om samen het rondje te doen, heeft Zweef de grijpstok gepakt en heeft mevrouw Zweef mij de fijne kneepjes van de knijpstok bijgebracht. Hoewel vermoeiend vond ik het wel leuk en dankbaar werk. En zo rolde ik in de Andoik Skoôn rapersgroep.
Elke eerste zaterdag van de maand gaat het gebeuren, weer of geen weer. En de eerste keer als volwaardig lid heb ik de hele Kleingouw afgelopen, heen en terug. De keer daarop lukte het niet meer vanwege de stalpoot, maar had ik mij opgeworpen om een appeltaart te maken voor de koffie. En die werd goed ontvangen. Toen is de halve plaat opgegaan. Voor herhaling vatbaar! En voor vandaag weer een nieuwe appeltaart gebakken. En de groep was groot! Veel geraapt, veel peuken, maar Andoik is weer een stuk skoôner.
En de appeltaart? Skoôn op!
14 reacties
Een bijberoep als vuilnisman(vrouw). Prachtig initiatief. En die appeltaart is meer dan verdiend.
's Zondags loop ik al eens een eindje langs het park en dan zie ik daar ook regelmatig vrijwilligers met grijpstok en zak. Hoed af daarvoor.
En eigenlijk is het een regelrechte schande hoe schaamteloos de mensen zijn. Doen zelfs de moeite niet om 10 meter verder naar een vuilbak te lopen.
En dan heb je nog de echte sluikstorters. Recent hadden ze daar in de gracht nog een zetel gekieperd.....
Vroeger als kind verdween het snoeppapiertje al in mijn broekzak.
Nou, bij mij niet hoor.
Ik mocht niet snoepen , slecht voor de tanden , zeiden ze. En als moeder dan zo'n snoeppapiertje in m'n zak vond, dan zwaaide er wat.
Zal iets met opvoeding en waarden te maken hebben gehad.
Ook wij zijn zo opgevoed, en we zouden ons de ogen uit de kop schamen, om ons afval gewoon ergens neer te donderen.
Sinds de gemeente kosten in rekening brengt voor alleen het restafval, zijn er mensen die ook dat tientje per 2 of 3 maanden teveel vinden.
Een ouder echtpaar (en die zouden toch moeten weten hoe het hoort) stopte al het restafval in fietstassen, en ging dan heerlijk fietsen, onderweg iedere prullenbak volstouwend, met hun troep, tot ze regelmatig bij het La Place restaurant aan de snelweg, via een achterdeurtje binnenkwamen, en daar grote hoeveelheden dumpten.
Toen de beheerder dat, na een tijdje, in de gaten kreeg , heeft hij ze de wacht aangezegd, opzouten, en dan ook al de rommel die hij apart gehouden had, weer mee terug nemen, of de politie.
Iedereen in de buurt sprak er schande van, maar niemand stak een poot uit.
Dit soort mensen komt ermee weg, doordat anderen hun mond niet open doen.
Daar kan zelfs mijn naïviteit niet tegen op, maar het roddelcircuit heeft ervoor gezorgd dast het ophield, stel je voor, dat ze slecht van je praten.
Mooi van mevrouw Zweef! En de appeltaart achteraf is een topidee. Daa hang je nu voorlopig wel aan vast, denk ik 😊😉
Leuk,
Hier in Leiderdorp hebben we de straatjutters, die de ene week op vrijdagochtend en de andere week op zaterdagochtend jut. We zijn al 5 jaar een zeer actieve groep met regelmatig acties.
Vooraf regelen we koffie bij de plaatselijke horeca. Recent heeft er een artikel van ons, in magazine Max gestaan.
De opbrengst van het statiegeld sparen we een jaar op, vorig jaar voor plaatstelijk dierenambulance. Dit jaar voor stichting MD, een dodelijke erfelijke spierziekte, die helaas in mijn familie voorkomt.
Prachtig initiatief
Alleen senioren?
Overwegend, hoewel we er ook een paar dertigers met kinderen bij hebben.
Mijn vader deed dat met een groepje mensen (allemaal senioren) in wat we, het bosje van de baron noemden.
de gemeente liet het opzettelijk verkommeren zodat ze het konden rooien, en er huizen neerzetten.
Mijn vader is in de pen geklommen, en in dat bos was ook een groepje mensen die er, net als mijn vader hun hond uitlieten, en inmiddels voor prullenbakken hadden gezorgd, voor de rommel en hondenpoep.
Ze noemden zich de boskabouters, en door allerlei bezwaren in te dienen is het bosje behouden gebleven
https://www.gelderlander.nl/nijmegen/infobord-bij-bosje-van-de-baron~a0…
Iedere dag trok mijn vader er met een vuilniszak en zo'n grijper op uit om de rotzooi op te ruimen, en ook anderen deden dit.
Ik heb ergens nog een video interview met mijn vader van radio Gelderland, in het Bosje.
De boskabouters zijn legendarisch geworden.
Toen ik een paar jaar gelden niet wist was ik met de as van mijn oudere broer moest doen, heb ik kleine beetjes op verschillende plekken in het bos uitgestrooid, waar onze, en dus ook zijn jeugd zich af had gespeeld, en voor mijn gevoel, heb ik hem thuisgebracht.
Ik sprak met een aantal van de mensen die er met honden liepen, en de boskabouters kwamen ter sprake, en ik heb verteld wie ik was, an waarom ik daar met zo'n bus rondliep.
Oh, dus jij bent de zoon van Piet Fest, ja dat klopt.
Grappig detail is dat mijn vader eigenlijk Peter heette, maar toen hij volwassen werd, is het door anderen veranderd in Piet, wat ik volgens die regel nu dus ook zou zijn.
Ze hebben hem gekend, en wat hij voor het bos heeft gedaan, en nu bijna 60 jaar na de eerste woningen in Neerbosch Oost, waarvan wij een van de eerste hadden, is het Bosje van de Baron nog springlevend, wordt bijgehouden, gesnoeid, opgeruimd.
Ik ga er soms naar toe als ik even thuis wil zijn, ga mijn broer even gedag zeggen, voor zover ik daarin geloof,
Wat mooi! Een plek om een beetje “thuis” te komen!
Prachtig initiatief… ik ga dat ook voorstellen aan meneer Fram. Dat lijkt me beter dan de woekerende duizendknoop die hij een keer meenam uit park. Want dat was een gevaarlijke plant. Zo lag die plant vervolgens naast ons huis. Ik vreesde voor de fundering…😵💫😳
Geweldig dat jullie dat doen en de appeltaart skoon op verbaasd me niets
Liefs hes🌻🍀
Toppers!
Je eigen afval mee naar huis nemen, blijkt tegenwoordig niet echt meer bij de opvoeding te horen...
Knufs xx Hebe