Sleephond

Zweef heeft een poes. Mevrouw Zweef heeft geen poes. Mevrouw Zweef heeft hondjes. En omdat Zweef mevrouw Zweef erg lief vindt, mag mevrouw Zweef ook een beetje poes hebben. En Zweef heeft een beetje hondjes gekregen. Vandaag heeft Zweef erg veel hondjes gekregen, of beter gezegd een hele hond. In bruikleen, want mevrouw Zweef wil hem morgenavond weer terug. Zweef mag oppassen op Boef. 

Dat gaat goed. Boef is net zo'n luie flikker als Zweef. Zweef is het geworden door zijn medicijnen en Boef is een natuurtalent. Net als Zweef bakt Boef er ook niets van bij de vrouwtjes. Boef is gay, vindt reutjes veel leuker. Niets ruikt zo lekker als een echte vent. Zweef ruikt niet aan andere mannen, maar daar spelen andere zaken.

Zweef en Boef gaan noodgedwongen wandelen. Voor Boef is het gedwongen vanwege de nood. En als de nood geleden is, dan gaat Boef het liefst rechts-of linksomkeerd. Maar Zweef heeft zich een doel gesteld, naar het einde van de strekdam, of een rondje langs het buurtje. In beide gevallen pakweg anderhalve kilometer.

En de eerste vijfhonderd meter, dan is Boef een sleephond. De rolriem tot het uiterste afgerold en Boef op sleeptouw. Vermoeiend voor Zweef. De tweede vijfhonderd meter lopen Boef en Zweef samen op. Boef eerst nog een beetje achterop, maar gaandeweg iets vooruit. En dan moet Zweef een stapje extra doen om Boef bij te houden. Daar wordt Zweef  best wel kortademig van. De laatste vijfhonderd meter gaat Boef weer aan de lijn, want dan kan Zweef Boef niet meer bijhouden en wordt dan weer een sleephond met de rolriem tot het uiterste uitgerold, maar nu naar voren. 

We komen samen wel thuis.