Strakke planning

Gisteren hebben we onze dierbare Hes in het zonnetje gezet. Binnen dan, want buiten zeek het van de lucht. Hoe hebben we het kunnen plannen. Hes was verguld met het bezoek van drie kankerlijers en zij heeft ons vergast op een heerlijke lunch. Willy hoopte nog op een foto van mij met een kwaaie grimas voor zijn Rattenboekje. Het was zo gezellig, dat dat erbij inschoot. Volgende keer beter, Willy. Met veel knuffels en beloftes voor een volgende keer zijn we weer op huis aangegaan.

En thuis lag er nog genoeg werk. Eerder had ik al de isolatie en zwaluwstaartplaten op maat gemaakt en uitgelegd. Vandaag met oudste broer de vloerverwarming voor tweederde gemonteerd. En hoewel ik mijn best heb gedaan om op mijn vingers te slaan om beugeltjes recht te maken en de schroefjes onooglijk klein zijn met een lullig boorpuntje op een spekgladde plaat, heb ik ook daar geen gaten in vingers van overgehouden. Helaas Willy, opnieuw geen rare grimassen van mij die gefotografeerd konden worden. Ik ga morgen voor de laatste meters nog extra mijn best doen voor je.

Vrijdag komt het staal terug van de verzinkerij. Dinsdag met vriend Howard twee pallets betonmortel ophalen en dan eens zien of ik dat in het hemelvaartweekend gestort krijg. En dan ligt de bouw voor een maand stil, want 1 juni gaan we op vakantie.

Vrijdag aanstaande ook nog even bellen naar de huisarts om te horen wat de psa en testosteron doen. Ik krijg er nog geen buikpijn van, maar spannend vind ik het wel. Blij dat mijn bouwplannen nu zoveel afleiding geven, anders zat ik alleen maar naar het huisartsen dossier te gluren.