Struisvogelen
Ik las het net in een ander blog, je kop in het zand steken, doen alsof er geen kanker is. Daar voel ik wel wat voor. Want goed beschouwd. Behalve de bijwerkingen ben ik kiplekker en denk ik liever niet aan wat nog komen gaat. Maar hoe doe ik dat? Niet aan denken, geen blogs meer lezen, niet meer schrijven. Geen bericht is goed bericht.
Maar hoe moet het dan met al die lieve medebloggers die gehoord willen worden? Moeten die dan verstoken blijven van mijn Hannekes onder de riem als je het even slecht hebt? En hoe moet het dan met de wetenswaardigheden over Rat, Mol en MAX!? En de ontboezemingen over mevrouw Zweef?
Ik weet het niet hoor. Wie kan mij een modus aanreiken?
11 reacties
Ik kan je niet missen, maar wil het beste voor jou lieverd!
Je kunt ook voor jou struisvogelen en er voor anderen zijn. Soms even minder, maar verder doe ik dat al jaren...
Enne... mijn 'eeuwenoude' uitspraak struisvogelen wordt hier wel heel beroemd! Grappig!
Knuffels xxx!
Struisvogelen is denk ik weer naar de modus als voor de diagnose gaan?
Ik denk wel dat alles duidelijk moet zijn, de behandeling loopt, je voelt je goed bij de behandelingskeuze, je hebt geen vragen meer aan de dokter, je wilt niet voor iets erbij gaan waarvoor je moet zoeken op internet etc. Als je pad helder is, dan loslaten tussen de scans of chemo's etc in?
Ik denk als er nog vragen en onduidelijkheden zijn, kun je tussendoor helemaal niet loslaten, althans dat ervoer ik zo. Ik sleepte vragen mee, omdat er steeds geen genoeg tijd was om wat te vragen, alles ging snel snel. Waardoor ik tussen 2 chemo's of scans in niet kon terugschakelen, ik bleef maar aan staan.
Ik denk gewoon dat je je gewoon bij de meerderheid moet neerleggen .
En die meerderheid zegt : blijven schrijven
En daarbij , zonder die gekke Belg met al z'n rare blogs ga je dood van verveling , dus het eindresultaat blijft hetzelfde.
Ik lees je blogs heel graag en ben altijd benieuwd wat je deze keer te schrijven hebt en hoe het met jou en mevr Zweef gaat. Je brengt vaak een glimlach op mijn gezicht. Af en toe voel ik me eenzaam en als ik jou blog en van al de andere bloggers lees haal ik daar nieuwe kracht uit. (Zo dat is weer +1 om door te gaan. )
Je kan struisvogelei tot je lijf je wat anders verteld maar dan moeten wij op kanker.nl het zonder jou schrijfkunst en humor doen. Zou het je dan ook lukken om niet meer aan je lotgenoten te denken, zou het knap vinden. Je moet in ieder geval wel doen waar jij je goed bij voelt. Af en toe denken over de toekomst lijkt me ook onvermijdelijk maar je hoeft er niet elke dag bij stil te staan, misschien zoeken naar een tussenweg hoe moeilijk dat ook kan zijn.
Dat af en toe denken over de toekomst moet ie maar doen tussen twee blogs in . 😁😁
Hoi Zweef,
Ik noem het hogere struisvogelpolitiek. Het gaat deels vanzelf, maar het is voor mij een overlevings strategie (geworden). Ik wens jou toe dat het je helpt om door de sombere, onzekere momenten te komen. En hoop dat je nog veel mag en kan blijven schrijven!
Astrid
Doe waar jij je goed bij voelt! Met of zonder struisvogel 🌞
Ook een struisvogel wil wel eens gewoon op z'n nest liggen. Kijk maar naar dit exemplaar. De volgende blog wil mar niet geboren worden. Niet druk maken je hebt al genoeg aan jezelf. En als je weer genoeg hebt van jezelf, doe je vanzelf weer iets voor anderen, zoals schrijvenderwijs jouw wereld met anderen delen. Gaat lukken Zweef.
Eens met de rest ,doe wat goed voor jouzelf voelt,en waar jij je fijn bij voelt
Af en toe struisvogelen is niets mis mee, ff geen patiënt, geen kanker...Als je ook maar weer boven komt ;-) Waar jij/jullie je lekker bij voelt toch?
Ik zelf zou het jammer vinden je hier niet meer tegen te komen als je blijft struisvogelen, maar als dat voor jou voor een bepaalde tijd werkt, zou ik zeggen.. Doen!!
En anders blijven wij fijn hier je blogs lezen en ontvangen we af en toe van jou een hart onder de riem :-)
Liefs Hermien