Verdrietig
Zweef is een beetje verdrietig. Eigenlijk nergens om, want Zweef hoeft niet verdrietig te zijn. Zweef is vandaag naar het ziekenhuis geweest voor zijn eerste bestraling. Mevrouw Zweef was mee voor de mentale steun en Zweef was helemaal niet verdrietig. Maar toch, toen Zweef weer buiten stond, de wind op zijn gezicht voelde en de warme zon hem verwarmde, overviel Zweef een vorm van verdriet dat hij niet kon plaatsen. Het was alsof vandaag een nieuwe periode inluidde. Der Anfang vom Ende.
Zweef is nu weer thuis. Achter op het terras aan het water. De zon beroert de masten van de zeilboten in het haventje. Nog een half uur het gezicht koesteren in de zon, voordat die achter de bomen en dijk zakt. Het komt wel weer goed met Zweef.
13 reacties
Lieve Zweef en Mevr Zweef
Dit was vandaag toch weer iets nieuws voor jullie en een gevoel van verdrietig zijn kan je dan zomaar overvallen dus ff n heel dikke knuf voor jullie ,erg mooi dat uitzicht
Liefs hes🍀😘🙏
Ja, prachtig PEN huisje, toch? Hahaha!
Nou precies ik zwom vroeger als kind in open water bij de pencentrale en uitrusten op het penhuisje 👌🤣
Ik kan me zo voorstellen dat alles verandert als je ziektebeeld verandert... Zolang het einde niet nabij is lijkt alles 'te doen'. Ik voel in je berichten dat het einde geen 'ooit' meer is maar een nieuwe waarheid. Hoop zo dat je ergens weer een zijweg kruist! Liefs, Simone
Ach Simone, het ziektebeeld veranderde niet echt. Ik wist al maanden dat het zou komen, de bestraling. En ik had er anders in gestaan als de hormoonkuur had gewerkt. Dan was het een onderdeel van het traject. Maar nu, nu dat niet werkt....Ik krijg gedurende het bestralingstraject ook nog twee scans om hopelijk geen nieuwe uitzaaiingen te vinden en dan volgt ook meteen de hormoonmedicatie als je castratie resistent bent. Dat zat nog lang niet op mijn netvlies. Radioloog noemde op dat de hormoonkuur zomaar een jaar of vijf kon werken. Ik had cijfers gehoord van 1 tot 3 jaar, maar weinig testosteron, wie weet. En dan komt in ene op je pad dat het geen vijf, geen drie, geen één jaar is. En als dan de behandeling echt begint..ja, dan heb ik het even te kwaad.
Misschien is er nog een zijpad, misschien werken die andere hormoonbehandelingen wel super voor weinig testosteron. Ik hoop het, ben blij dat je mij dat toewenst.
Liefs,
Zweef
Der Anfang vom Ende, dat ís toch ook heel verdrietig, Zweef. Wie zou daar niet verdrietig over zijn?
Sterkte voor jou en mevrouw Zweef,
Hanneke
Ach Hanneke, het gaat al weer wat beter met mij. Er overviel mij in ene zo'n verdriet. De behandeling start nu echt. Het leek nog allemaal zo ver weg. Zweef is een mal en positief mens, die herpakt zich wel weer.
Dank je wel, omdat je er gewoon bent.
Het wordt nooit meer hetzelfde. De intense momenten overvallen je, lijkt het. Je hangt naar het zorgeloze leven. Ik heb de indruk dat je een lieve en steunende vrouw hebt.
Hoi Zweef,
Ook positieve mensen kunnen verdrietig zijn/worden, dat is alleen maar menselijk.. ( niet dat ik dacht dat jij dat niet bent hoor..) ik ga gewoon heel hard duimen dat het heel goed werkt voor jou en dat er inderdaad een zijweg op je pad komt. Moet jij ook elke dag bestraald worden? Houd moed!
x tine
Hoi Tine,
Ik mag 15x in de komende 5 weken, dus drie keer per week. Gelukkig kan ik hier mijn ei kwijt en heb ik veel aan de steun die ik hier krijg.
Ach Zweef. Jij had een pracht van een B-weg voor ogen, met veel vergezichten en mooie landschappen langs de weg. En toen werd je verplicht om van die weg af te gaan, een lelijk stuk snelweg te pakken en voor je het wist was je vele kilometers verder. Kilometers die je op de B-weg wilde afleggen in een rustiger tempo.
Er is je dan iets afgenomen en tegelijkertijd niet. En natuurlijk kan het vervolg op die B-weg, wanneer je daar weer op kunt na de snelweg, nog heel mooi zijn en van alles bieden. Tegelijkertijd heb je een stuk gemist, een stuk waarmee je wel rekening had gehouden.
En dat IS ook verdrietig.
Liefs, Mirjam
Je hebt geen idee hoe raak jouw opmerking is. Of.... eigenlijk wel.
Liefs,
Zweef
Die KKK (kutklotekanker voor wie het vergeten is) ís ook diep triest en reuze verdrietig en alle superlatieven die iedereen kan aanvullen. KKK met dikke hele grote letters.
Leven leek zomaar zo mooi en nu is het geheel met 180gr gedraaid. Dan moet je wel schakelen of je wilt of niet. Leven verandert in een heel ander nu. Je komt ook voorgoed in een nieuw nu, want het oude is voorgoed verdwenen. Terugkijken geeft moois, maar maakt je ook verdrietig. Omdat je weet dat vooruitkijken om 'straks' weer te kunnen terugkijken, óók voorgoed veranderd is. Gekrompen is.
Ik wens je nog onwijs veel IS!
Succesvol is
Effectief is
Te doen is
Snel voorbij is
Mooi is
Waardevol is
Lief is
Zonnig is
Rust is
Beter is
Liefde is
Kus xxx van mij