Voor alles is een eerste keer

In dit geval dit jaar dan. De eerste keer dat ik de gele heb uitgelaten en mevrouw Zweef heeft haar rooie uitgelaten. Mororfiets dan. Ik had vorig jaar ook al een paar keer gereden, maar mevrouw Zweef was teveel ontdaan over de diagnose, dat ze vorig jaar niet heeft gereden. En ook het jaar daarvoor hebben haar banden weinig asfalt gezien. En dat was te merken aan haar rijstijl. Bij elke kruising en bocht stond ze stil. Niet vanwege haar rijkunsten, maar vanwege de oude benzine, denk ik. Eerst haar tank maar eens aftappen. Van de motor dan en verse benzine er in en een afspraak voor een beurt.

Hopelijk lukt het om ruim voor Pinksteren haar motor weer goed lopend te krijgen, want we maken er een lang motorpinksterweekend van in de Eifel.

De gele liep wel redelijk, de berijder minder. Motorlaarzen zijn stug en bieden goede bescherming, maar met een dikkere enkel moest ik het zooltje eruit laten en de rits kreeg ik met moeite dicht. Gelukkig liggen mijn oude afgetrapte en soepele laarzen nog ergens boven. Eerst dat maar proberen voor ik verder kijk, want rijden, dat geeft nog steeds veel plezier!