Zielig

Ik heb kanker, genezen is niet mogelijk, ik ga er aan dood. Dat is niet zielig, dat is gewoon botte pech. Dat kan de beste overkomen. Nee, zielig is de buurman aan de overkant van de weg van mijn schoonzus in de omgeving van Roermond. Deze man is namelijk geestelijk belast en dat komt niet meer goed. Hij gaat er niet dood aan, dat is nou weer jammer.

Op weg naar ons kasteel in België deden we een koppie bij de schoonzus. Straal voorbij rijden als je in de buurt bent, daar doen wij niet aan. Met de fietsaanhanger achter Masoto reden we de straat in en parkeerde ik voor een willekeurig huis. Dat bleek dus het huis van de geestelijk belaste man te zijn. We zijn amper een halfuurtje binnen geweest, maar toen we weer buiten kwamen was de aanhanger afgekoppeld en stond midden op de weg. Er kon niemand langs, dus lang zal hij er niet gestaan hebben. De auto van de man stond dwars achter Masoto, zodat ik niet achteruit kon. Gelukkig hou ik altijd rekening met ongelukkige mensen, dus ik kon vooruit wegrijden.

Masoto naar voren, aanhanger aankoppelen en schoonzus gedag zeggen. BB (boze buurman) naar buiten en tieren tegen mevrouw Zweef.

Vanmorgen bij het huisje de aanhanger afgekoppeld om hem vast te zetten aan een hek, want we gingen alleen met Masoto op pad, zie ik dat er één band los ligt op de velg. Hartstikke lek en waarschijnlijk al langer, want de rand van het spatbord was gesmolten door het aanlopen. Band gecontroleerd, loopvlak ongeschonden, maar in de wang zat een gat. Aan de kant van de straat van BB. Tubeless band, reparatie van de wang van de band is kansloos. 99,9% kans dat de BB zijn gram moest halen.

Dus we hebben de middag gespendeerd aan een toeristische rondrit tussen een paar garages en bandencentra op zoek naar een 10 inch bandje. Gelukkig alleen maar vriendelijke behulpzame mensen die stad en land voor ons hebben afgebeld.

Op de terugweg langs de watervallen van Coo gereden, die in mijn herinnering niet zo spectaculair waren als wat we gezien hebben. Morgen daarover meer.

En de BB boft dat het oude bandje door de reparateur werd ingenomen. Anders zou er gerede kans zijn dat ik die op de terugweg door zijn voorraam zou hebben geslingerd.

En dat zou nou weer niet zielig zijn.

 

21 reacties

Goh , en had je niks anders om door die vent z'n voorruit te keilen . Je stond toch  niet voor z'n oprit of zoiets ? 

Mevr Willies ouders hadden indertijd nog een weekendverblijf in TroisPonts  , hebben er trouwens onze wittebroodsweken doorgebracht . 

En Coo , amper 4-5 km verder , was een heel regelmatige bestemming bij het wandelen .
Was toen nog rustig . Nu is het 1 groot pretpark geworden , toeristisch tot en met .
Nu , da's tegenwoordig overal wel zo . Een van de minder leuke dingen in deze moderne tijd. 
 

Laatst bewerkt: 21/03/2023 - 19:46

Ik moet nog even denken of ik iets toepasselijks kan vinden. Een steen is zo algemeen. Het bandje vond ik wel ludiek.

Coo is prachtig eind maart. Lekker in het zonnetje op het terras gezeten en de pretparken waren nog steeds in winterslaap. En ook de waterval was geen miezerig zomers stroompje.

Laatst bewerkt: 21/03/2023 - 19:51

Nou ja, een beetje wel. Maar het was duidelijk dat we op doorreis waren en echt niet 6 weken zouden blijven staan. Dan zet je je auto toch iets verder? Genoeg lege plekken, maar allemaal te kort voor Masoto met fietsaanhangertje.

Je mag boos worden, maar om dan meteen de band lek te steken....?

Laatst bewerkt: 21/03/2023 - 19:55

Even “jullie” foto opgezocht remindertje Grobbekuikens alias “Zweef en Willy”.

Maarre…..moraalridders.of Oestrogenen prinsessen!

Grobbekuikens hebben magische krachten ik begeef me ineens in de middeleeuwen.🙈

Oeps…😊

 

Laatst bewerkt: 21/03/2023 - 20:57

TitaTovenaar..... jeugd sentiment!!! 

in de middeleeuwen kon je makkelijker je gram halen, zonder dat iemand het wist... of je ging naar een 'heks/titatovenaar'.... wat builen/zweren.... 

ja, ik geloof dat ik nu ook wel wat dingen weet voor de bb.... en er dan ook nog mee weg komen 😶

Laatst bewerkt: 27/03/2023 - 09:34

Joooooh! Wat een man!

Ik word dan meestal zo angstig dat ik wegren maar af en toe zo ijzig sarcastisch dat iemand huilend zelf een schop neemt en spontaan zijn eigen graf begint te graven. Niet trots op hoor maar je moet toch iets.

Hier in Vlaanderen had onlangs iemand het geduld om kaka op te sparen in een plastieken zak om dat dan op de muren van een gehaat iemand zijn huis te smeren. Ik geef maar ideetjes... 

Laatst bewerkt: 21/03/2023 - 21:48