Zigzag

In de trein van Londen naar Warrington zaten we tegenover een aimabele man van 64 die al 45 jaar happily unmarried was en die vertelde over zijn foster kinderen, dat die allemaal zo goed opgedroogd waren. En ook over dat er stakingen waren! Ik had al iets gezien van aankondigingen, van industrial nogwat, maar dacht dat het over een tentoonstelling ging. Niet dus. Het was niet zeker of er treinen zouden rijden de volgende dag. De rail app van ons abonnement gaf geen waarschuwing, dus ik had nog goede hoop. Zekerheidshalve in het hotel gevraagd of de kamer de volgende nacht ook nog beschikbaar was en dat was gelukkig zo.

De volgende morgen met de taxi naar Warrington central. Ik had een routebeschrijving om te lopen, maar het sjouwen met bagage is een ware uitputtingsslag op de gewrichten en spieren. Krakkemikkig de vakantie uitzingen is geen goed idee.

Trein van 10.18 naar Inverness, een reis van bijna 11 uur met overstappen op andere lijnen en dan voor een gesloten hek te komen staan. Station is dicht, vandaag geen treinen. En morgen ook niet. De bus gepakt naar Manchester, laten we eerst maar kijken hoe ver noordelijk we komen. Allemaal aardige mensen die ons op weg helpen welke bus we moeten nemen, waar uitstappen en wat meer. Onderweg naar Manchester de opties bekeken voor als er ook vanuit Manchester geen trein rijdt. Vliegtuig 433 pond valt af. Auto huren is een optie, kost voor een dag 150 pond. Inleveren kan in Inverness.

Bij station Manchester Piccadilly een agent aangesproken, want van de dienstregeling klopte niets meer. Die hielp door een andere stationsmedewerker aan te spreken. Foto's gemaakt van de telefoon van stationsmedewerker waar zij de overstappunten van onze route naar Inverness op tevoorschijn had getoverd. Gauw naar de trein. Gelukkig hadden we eersteklas geboekt, de stoelen zijn beter, meer beenruimte en je krijgt je natje en droogje als service. Lekker aan de wijn, in de lorum zwalkend van west- naar oostkust, maar steeds hoger uitkomend. Uiteindelijk om half tien 's avonds Inverness bereikt.

Foto's voor als die niet voor zichzelf spreken:

Trein gehaald, bal van Ruud verdiend.

York, richting het oosten en we zaten bij de westkust.

Atlantische oceaan onder Edinburgh.

Eersteklas fauteuils van Scotrail.

Schotse stationsnaam eronder. Geen hout van te maken.

De Schotse hooglanden en ons appartement.

Nu zei er iemand dat ze wilde dat ze naast ons in de trein zat, dus bij deze.