Geduld... niet mijn sterkste kant

Terugblik 28-02-2021
Tja..... geduld dat was niet altijd mijn sterkste punt 😊 en ik heb al eerder gezegd dat mijn borstkanker mij meer heeft gebracht, dan dat het me gekost heeft.

Als er in mijn ziekteproces iets van mij gevraagd werd en wordt, is het wel om in kalmte te accepteren dat dingen in een andere volgorde gebeuren dan ik had gedacht.
En eerlijk gezegd....... sta ik van mezelf versteld, want het gaat me eigenlijk best heel goed af😃

Neem mijn hoofd. Het gaat echt met kleine stapjes steeds beter, alleen het schakelen lukt gewoon nog niet, laat staan het snel schakelen🙈🙉🙊
Ik had verwacht dat dat na de bestraling wel weer terug zou zijn. Maar helaas..... Ervaringen van lotgenoten hebben me laten inzien dat dat nog wel 'even' duurt. Ik hoop dat het bij mij sneller gaat, alleen in mn achterhoofd weet ik dat ik geduld moet hebben en dat scheelt een hoop frustratie (en ik kan mn kankerkaart thuis langer spelen😁).

Ik heb voor Nikki (onze oudste dochter) een receptenboek gemaakt met recepten die ik voor haar heb gekregen van familie, vrienden en bekenden. Afgelopen weekend hebben we het boek aan Nikki voor haar 20ste verjaardag gegeven😃. De bedoeling was dat ze deze in augustus zou krijgen, toen ze officieel uit huis ging.  Alleen mijn hoofd dacht daar toen heeeel anders over. Het lukte me in augustus gewoon niet om het boek te maken. Ik heb het los gelaten en nu, 6 maanden later, is het klaar!
Nikki was er niet minder blij mee en ik ben supertrots op mezelf dat het me is gelukt😃.

Ik heb 'm daarom meteen maar twee keer gemaakt, ook voor mezelf. Hierdoor denk ik regelmatig aan deze mooie, concrete ervaring. In kalmte accepteren dat dingen in een andere volgorde kunnen gaan dan ik bedacht had en ook dat is goed😊

Liefs Es💕