"Hee KANKER-juf... "

Update 04 december 2023
"Hee, KANKER-juf..."
Toen ik dit keihard riep in de klas tegen de juf van groep 7, werd het muisstil... Sommige kinderen sloegen hun hand voor hun mond of krompen in elkaar, de juf kreeg een rood hoofd en zei dat ze hier heel erg van schrok😳. Die kwam binnen. Bij iedereen!

Meteen heb ik mijn excuses aangeboden aan de juf en aan de klas. Natuurlijk meende ik dit niet, want schelden is niet oké en schelden met kanker zéker niet! 
Ik zei dit tijdens een gastles over kanker en schelden met kanker in groep 7 van een basisschool. Ik gaf deze les vrijdag samen met m'n collega van Carma (Centrum voor leven met en na kanker).

Zoals ik al schreef, kwam mijn scheldwoord met kanker naar de juf bij iedereen echt binnen en dat was ook precies de bedoeling. Op de vraag of het klopt dat schelden geen zeer doet, gingen dan ook alle vingers de lucht in. Ze hadden net gevoeld dat het wel degelijk pijn doet. Bij de één in z'n/haar buik, bij de ander in z'n/haar hoofd, hart of keel...😢

Heel eerlijk, ik zou er niet aan moeten denken om juf te zijn, maar deze gastlessen vind ik echt geweldig!😃 
Wij vertellen interactief ons eigen verhaal, de kinderen luisteren, durven te vragen, te vertellen en stellen zich open en kwetsbaar op. Zo mooi😍

Aan het einde van de drie kwartier vragen we aan hen wat ze hebben geleerd en als je dan te horen krijgt:
"Dat je het woord kanker gewoon mag zeggen, alleen dat je er niet mee mag schelden,xwant daar kun je andere mensen veel pijn en verdriet mee doen" of "Ik ben blij dat ik nu weet dat kanker niet besmettelijk is" of er komt een leerling na de les naar m'n collega toe en zegt "Wat vond ik dit een fijne les, dank u wel" 
Dan besef ik steeds weer hoe mooi deze gastlessen zijn voor de kinderen en daar doe ik het voor!💕

Ik krijg ook echt wel de vraag of kinderen van de basisschool niet te jong zijn om met dit zware onderwerp geconfronteerd te worden. Ik snap de vraag en tegelijkertijd kan ik jullie vertellen dat, als wij aan de kinderen vragen:
"Wie kent er mensen met kanker?" Dan gaan zeker 90 tot 100% van de vingers meteen omhoog. Opa's, oma's, ouders, tantes, ooms, buren, juffen, klasgenootjes, etc. 
Dus... deze kinderen worden er al mee geconfronteerd, alleen wij maken het bespreekbaar op hun niveau en ik hoop ook hiermee bij te dragen om het taboe mbt praten over kanker te doorbreken.

Liefs Esther💕

PS. Met mij gaat het naar omstandigheden oké. Begin november, zoals zovelen, een griepje met koorts te pakken gekregen. M'n conditie en m'n energie zijn daardoor wel naar beneden gekelderd😇, dus langzaam weer opbouwen. Ik luister naar mn lichaam, houd m'n agenda vrij leeg, geniet van de dingen die ik wel doe en dan is het prima te doen🙃.

En wat betreft de foto die bij dit stukje staat... Ik weet het... het is niet mn meest charmante foto, maar ja... dit ben ik dus ook🤣🤣🤣