I said Yes to the Wig....

Terugblik 04 juli 2020.  We zijn nu ruim een week na de 1e chemo en ik mag niet klagen🙃. Ik ben heel moe geweest, heb heel veel geslapen, had het gevoel dat ik 24 uur per dag een kater had en dat mn hoofd vier versnellingen langzamer ging. Dat is raar hoor😕 Woensdagmiddag liep ik met William ff naar de markt en ik was verrot🥴 en toen moest ik nog terug! Dat doe je normaal ff tussendoor. Vanaf donderdag is de stijgende lijn gelukkig weer ingezet en ook dat gaat best snel😃.

Verleden week viel het kwartje ineens bij me dat ik na twee tot drie weken na de 1e chemo echt mijn haar ga verliezen..... Die kwam wel ff binnen. Maar dat betekende ook dat ik aktie moest gaan ondernemen als ik een pruik wilde.... Toen ik dat met de meiden besprak zei Nikki (oudste dochter) meteen: "leuk, gaan we naar 'Say yes to the wig!' ipv 'Say yes to the dress!'. De toon was gezet en zij gingen mee😃. 

Mede door Nanette, onze gids in pruikenland, was het eigenlijk een heel gezellig uitje🙃. We hebben geluisterd naar alle info, pruiken/ mutsjes gepast (niet alleen ik😁), gelachen en .......    I said yes to the wig!😊

Het is iets heel anders geworden dan ik had verwacht. Nikki en Daniek waren duidelijk over wat ze wel en niet mooi vonden staan. Het is uiteindelijk heel kort en heeeeeeel praktisch geworden. Het zal jullie waarschijnlijk niet verbazen dat dat laatste de doorslag heeft gegeven😁.

Ik moet er nog wel aan wennen hoor en Wil ook, maar gelukkig hebben we nog even😊.