Straks weer twee 'eigen' borsten?

Terugblik 16 april 2022. Ik heb me er bij neer gelegd. Het afvallen gaat voorlopig nog niet lukken. Komt wel, alleen niet nu.
🤔Tja..... betekent dat dat dan dat ik komende jaren niet in aanmerking kom voor een borstreconstructie? Want van dr. Corten, mijn plastisch chirurg in het Erasmus Medisch Centrum (EMC) moest ik eerst op mn streefgewicht zijn...

Ik heb een paar weken geleden de stoute schoenen aangedaan, het EMC gebeld en dr. Corten gesproken met de mededeling dat het afvallen op dit moment gewoon niet lukt en de vraag wat dat betekent voor mijn borstreconstructie...

Antwoord van dr. Corten:

• “Ik zet vandaag nog alles in werking om je op de aktieve wachtlijst te zetten voor je borstreconstructie". Oké😳....., die zag ik ff niet aankomen. Maarre.... ik moest toch eerst op mn streefgewicht zijn? En het kon toch pas twee jaar na mijn eerste behandeling? Daarop antwoorde ze:
• "Wat betreft je gewicht,  jij wilde zelf nog afvallen. Wat mij betreft heb je een goede BMI, dus je gewicht is voor mij geen bezwaar om te opereren"  ...... oké😳...... William en ik hadden daar zelf een andere herinnering over, maar prima... Verder gaf ze aan:
• "In het Erasmus MC opereren we bij lokale uitzaaiingen inderdaad pas 2 jaar na de 1e behandeling ivm grotere kans op recidief (terugkeer van de kanker). Die 2 jaar is ook maar een richtlijn en ach.... 1e behandeling is bijna twee jaar geleden (26-6-2020), dus wat mij betreft kun je vanaf nu geopereerd worden"...... oké😳..... Ze vertelde verder dat:
• ze komende periode veel operatietijd heeft
• dat ze voor mij wel een hele dag nodig heeft (stacked diep operatie duurt ca. 7 - 9 uur)
• dat ik binnenkort een oproep krijg voor een scan van de (slag)aders in mn buik en
• dat ik over een week met het opname bureau mocht bellen. Dan hadden ze mijn operatie wel ingepland.

Ik was een soort flabbergasted😳, ook blij😃 en niemand thuis met wie ik het kon delen, dus in mn eentje maar een rondedansje gedaan💃🏻😁.

Nou, die week wachten heb ik niet gered hoor😁. Een paar dagen later heb ik het opnamebureau gebeld en ze was net bezig om me in te plannen! Of we dat meteen samen konden doen? Tuurlijk! Supertof en ik sta (onder voorbehoud) ingepland voor 29 juni 2022 😃.
Ik krijg op 5 mei as. Een CT-scan van mijn buik om 2 bruikbare slagaders en 2 bruikbare aders te lokaliseren. Het kan dus zijn dat hier nog een kink in de kabel komt. Als er geen goede buik(slag)aders gevonden worden is een reconstructie van eigen weefsel niet mogelijk. Op 24 mei krijg ik hierover uitsluitsel van dr. Corten. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat wel goed zit.
En zo kan het ineens snel gaan. 29 juni heb ik weer twee 'eigen' borsten😁. Ik word er nu toch wel een beetje zenuwachtig van🙃.

Ons eigen camperbusje. Verder is er een camperbusje op ons pad gekomen, die we gekocht hebben😃. Hoe leuk! We mogen er nog wel het een en ander aan prutsen. Dan gaan William en ik er na mijn operatie samen mee op pad. Heerlijk de vrijheid tegemoet. Zo veel zin in😃.

Certificaat trainingsacteur. Ik heb m’n certificaat voor trainingsacteur gehaald. Wat was dat een mooi opleidingstraject. Vooral omdat je er als trainingsacteur juist bent voor de deelnemer. Het is veel meer dan alleen een toneelstukje spelen. Je helpt de deelnemer om hem/haar haakjes aan te bieden in hun leerdoel, om het gesprek goed af te ronden en daarna concrete feedback te geven, waarvan de deelnemer kan leren. Voor mij zo een mooie, andere manier om mensen een stap verder te helpen in hun ontwikkeling. Ik weet nog niet helemaal hoe ik het in ga zetten. Ik verwacht heel breed en als specialisatie voor leidinggevenden, HR-adviseurs en bedrijfsartsen met de vraag: ‘Wat te doen als je medewerker/patiënt kanker heeft’, want op dat terrein valt nog heel veel te winnen.

Samen beslissen in de praktijk. En wat ook te leuk was, is dat ik door het Borstkankercentrum van het Reinier de Graaf Gasthuis (RdGG) in Delft ben gevraagd mee te doen met hun online presentatie over 'Samen beslissen in de praktijk' voor de NVZ (Nederlandse Vereniging voor Ziekenhuizen). Mariëlle, verpleegkundig specialist, vertelde over de ontwikkeling in de afgelopen 30 jaar binnen het RdGG en het laatste half uur ging het over de praktijk. Daar kwam ik in beeldJ.

Centraal stond hoe ik de keuzemomenten tijdens mijn behandeltraject heb beleefd. Leuk om op dat moment te beseffen dat het in Delft ook echt goed geregeld is. Het blijkt dat het niet overal zo vanzelfsprekend is, dat er veel geïnvesteerd wordt in de vertrouwensrelatie en dat patiënten zelf een keuze krijgen over hun behandeling. En ja… er zijn ook mindere momenten geweest tijdens mijn traject. Die heb ik ook kunnen en mogen bespreken. Ook het RdGG gebruiken mijn ervaring om te leren en ook dat heb ik tijdens mijn traject al mogen ervarenJ.
De deelnemers stelde leuke en interessante vragen. Dit was echt leuk om te doen!

Hoe mooi dat ik met mijn ervaring, andere ziekenhuizen help om zich op dit punt verder te ontwikkelen. En uiteindelijk hebben hun patiënten (en indirect de maatschappij) daar weer profijt van.
Daar lag in mijn werk altijd al mijn drive. Mensen en organisaties een stap verder helpen in hun ontwikkeling. Het lijkt of heel langzaam de puzzelstukjes in elkaar vallen. Ik word er echt heel blij van om met werk, kanker, ontwikkeling en verbinding maken bezig te zijn.

Hoe mooi is het om daar m'n werk van te kunnen maken. Daar ligt wel mijn droombaan. Ik weet nog niet hoe, alleen wel dat ik weer een paar stappen gezet heb😃.

Liefs Esther💕 

Dit is mijn laatste terugblik over mijn kankerperiode. Vanaf nu plaats ik ca. 1x p/m een update hoe het met me gaat, m'n gevoel, angsten en blijdschap. Ik hoop, ook met de stukjes die ik nog ga plaatsen, bij te dragen om het taboe mbt praten over kanker te doorbreken.