Als je een lied voor me zou mogen zingen
Lieverd aan de andere kant.
Stel dat je vanuit daar een lied voor me zou mogen zingen, wat zouden dan je woorden zijn.
Zou het een liefdeslied worden, of blijft het bij verwijt en pijn.
Zou je eindelijk eens begrijpen, dat ik mooi gevonden wilde worden, dat ik iets moois voor je wilde zijn.
Zou je eindelijk niet eens zeggen dat wij geen samen hebben, dat je niets aan me hebt.
Of zou je me vertellen dat je me geen verdriet wilde doen, maar niet anders kon.
Zou het eindelijk over samen gaan, over de liefde die we voelden, over samen oud worden, want dat was, wat we eigenlijk bedoelden.
Telkens als het bovenkomt, keer op keer, snijdt het me, en doet me zeer.
Ik wil dat zo graag achterlaten, wil dat het ooit eens overgaat, wil alleen in liefde aan je denken, tot het mijn tijd is om te gaan.
Dus zing een liefdeslied en maak me mooi, want ik heb het zo nodig ook iets moois te zijn geweest.
Zing het luid, vanuit je hart en geest
16 reacties
😢😢 ik ben er stil van.
Xxx Monique
Oh lieve Monique,
Sorry, soms komt het even naar boven.
Ik luisterde naar een nummer van Chris Rea, Sing a song of love to me
https://www.youtube.com/watch?v=eLs5CaFfvPU
Ik heb het op een CD staan, en dan ineens denk ik, dat ik ook wel een song of love zou willen horen van Margreet.
En dan floept het er zo uit.
Ik heb het al zo vaak geluisterd, en ineens komen nu de tranen, en voel ik weer dat rotgevoel van afwijzing, en eenzaamheid.
Melancholie ten top, maar dan moet ik dat kwijt.
Ik vindt behoorlijk wat nummers van Chris Rea, een mooie tekst hebben.
Nothing to fear, is ook mooi
https://www.youtube.com/watch?v=N-_n3mV453M
Ik vond de link naar een concert van hem,, ik vind het prachtig
https://www.youtube.com/watch?v=pR9PALeEDZ4
Ik zeg het regelmatig, maar je bent een lieverd.
Lieve lieve Peter
Ik lees je woorden en voel de pijn en het verlangen . Ik voel hoediep je gevoelens voor Margreet gingen, en hoe zwaar het is om te beseffen dat die liefde nooit volledig beantwoord werd. Maar misschien is het tijd om te stoppen met het zoeken naar tekenen van liefde die er nooit waren.
Margreet hield niet van jou zoals jij haar hield, en dat is een harde waarheid om te accepteren. Maar je moet jezelf niet blijven pijnigen door je hart te vullen met wat-als en had-ik-maars. Jouw liefde is nooit echt beantwoord geworden, en het is iets waarmee je moet leren omgaan.
Probeer in plaats daarvan te denken aan de mooie momenten die je wel had, zonder te blijven hangen in het verdriet van wat had kunnen zijn.
Je bent een prachtig persoon, en je verdient het om jezelf te zien zoals je bent: waardevol en mooi, ongeacht de liefde die je wel of niet ontvangen hebt.
Bedenk hoe geliefd je wel bent, hier op dit forum. Hier ben je niet eenzaam.
Laat de herinnering aan Margreet je niet gevangen houden.
Vind de kracht om los te laten en vrede te vinden in het nu. Je zult zien dat er ruimte komt voor nieuwe ervaringen en misschien zelfs nieuwe liefde, die je wel volledig beantwoordt.
❤️, Willy
Lieve Willy,
Af en toe komt het even boven, is er een gebeurtenis, of muziek, die me even terugwerpt.
Ik weet heel goed, dat, niks meer zal veranderen, aan wat is geweest.
Maar dit is toch iets, wat me enorm zeer heeft gedaan, en wat ik onder ogen moet zien.
Het zal bij verwerken horen.
Ik denk dat juist deze gebeurtenis, ervoor zorgt, dat ik zo graag wil inhalen, maar, ik mag niet gaan compenseren.
Op het forum voel ik de liefde, en waardering die al die jaren ontbrak, en de blog van Hebe, en het antwoord van Frie, zetten de emoties weer even helemaal open.
Zoveel liefde, de namen op het spandoek, de kaarsjes die Hebe brandt, dat doet iets met me.
Net als jij, heb ik mijn mindere momenten, net als iedereen denk ik.
Ik heb mijn emoties al zo lang onderdrukt, en ergens moet het er toch uit.
Net doen alsof de pijn er niet is, en een glimlach opzetten, maakt niet, dat het weg is.
Het van me afschrijven, helpt.
Ik weet dat er op het forum mensen zijn die van me houden, of is dat misschien arrogant, om te denken?
Zonder jullie, stond ik er alleen voor, was verwerken heel moeilijk geweest, maar ik kom er wel, en af en toe hoort daar een traan bij.
Ik houd ook van jullie, dank je wel voor je bemoedigende, en lieve woorden, ze helpen echt.
🫂😘Peter
Ach Peter, 't is gewoon dat me dat verdriet doet, dat hele moeilijke verwerkingsproces van jou .
Als ik zie wat sommigen op hun bordje krijgen, dan valt het mijne nog wel mee.
Ik denk dat verwerken, een hindernis is, waar je misschien altijd omheen gaat, maar de enige manier om er mee om te gaan is er doorheen, en aan de andere kant weer heelhuids uitkomen.
En ik weet dat het me gaat lukken
Liefs Peter
Lieve Peter,
Jij bent een lieve man, een mens om van te houden. Ik heb je ontmoet en weet waar ik over praat. Zoals hierboven al gezegd: wat is geweest kan je alleen maar accepteren en moet je verwerken. En verwerking kost tijd en laat zich niet sturen. Enige dat je kan doen is voelen wat het met je doet en uiten van je emoties zoals je dat bijvoorbeeld hier doet. Je wordt oppasopa en ik weet zeker dat je kleinkinderen het wat leuk vinden om zoveel tijd met jou door te gaan brengen. Amanda houdt ook van jou, anders zou ze jou haar dierbaarste bezit niet toevertrouwen.
Rouw komt in fases, met ups en heel veel downs. Ik dacht altijd dat het eerste jaar zonder Henk het moeilijkste was, maar juist in het 2e jaar miste ik hem in de daagse dingen en werd ik af en toe weer overvallen door intens verdriet. Ik liet het maar gebeuren in het vertrouwen dat het weer beter zou gaan.
Liefs, Monique
Lieve Monique,
Zoals ik aan Willy schreef, verwerken, is er niet omheen, maar doorheen.
Als ik nu bij je zou staan, zou ik je gewoon even plat knuffelen, want ook jij bent een heel mooi, en lief mens.
Ik ben blij dat we in elkaars leven zijn gekomen.
Een hele dikke kus
Als je het even moeilijk hebt, weet je me te vinden, ik ben er voor je
Liefs Peter
Eens, eens komt de dag
dat jij haar ziet zoals zij jou zag
onmogelijk te zeggen, één jaar of twee
het valt sowieso niet mee
graaf niet naar hoe het zat
beleef je dagen zonder dat
juist dán verschijnt dát wat je weten wilt
onzekerheid en pijn die langzaam verstilt
ze hield van jou, zoals mijn papa van mij
maar toen.. wilde hij geen 3e meid erbij
ik heb dat gevoeld vele jaren
kon zijn gevoelens niet verklaren
ik deed toch zó mijn best door hem geliefd te zijn
maar zijn reacties deden me allen maar pijn
pas na zijn dood zocht ik niet langer meer
dat had geen zin, het nam geen keer
leven, ziek zijn, doorzetten, verdergaan
stap voor stap zijn mijn ogen opengegaan
zijn autisme kon niks met dat gekke kind
maar hij heeft het daarom niet minder bemind
Knuf xxx
Nou Rollen bij mij de tranen.
Want jij voelt, wat ik voel, het is alsof je mijn verhaal schrijft.
🫂😘
Ach jongen toch ,wat is het oneindig verdrietig om dit steeds weer te voelen bovenkomen .ik hoop echt dat er ooit een dag voor je komt dat de pijn verzacht is en jij kunt inzien dat ze wel van jou houd maar op haar geheel en al eigen manier want dat denk ik.eigenlijk..
Niet elk mens kan uiten wat hij/zij voelt maar je merkt het dan aan andere dingen .In de tussentijd hou maar van jezelf dat is de grootste liefde die er is .
Dikke knuff Hes 🫂🍀
Lieve Hester
Heel tegenstrijdig, maar als ze niet van me had gehouden, had ze me ook haar woede niet toevertrouwd.
Want zoals de kennis van Margreet zei, ze zoekt iemand waarbij dat kan, en waarop ze vertrouwt, dat die haar niet in de steek laat, die het voor haar gevoel kan hebben.
eigenlijk best wel een bijzondere rol, maar helaas niet prettig.
En soms steekt het de kop op, maar het is de enige manier om het te verwerken, er komt een tijd, dat ik met trots naar mijn rol kijk, maar nu af en toe, nog even niet.
En ik heb jullie om van te houden, en ik krijg ook altijd liefde terug, samen slaan we ons er wel door.
Als ik weer eens in de buurt kom, moeten we weer eens knuffelen, ook jij bent een schat.
Dikke knuffel, en een zoen op je wang, niet te intiem he 😊
Peter
Dat lijkt idd tegenstrijdig maar klinkt ook of haar veel onrecht is aangedaan wat ze bij jou kwijt kon ,
geef het maar de tijd liefs hes 🌻🍀
Ja, Margreet is ontzettend gepest, en buitengesloten.
En een ontrouwe schuinsmarcheerder als man.
Toen we trouwden, zwoer ze dat dit huwelijk, niet mocht mislukken.
Ze voelde het alsof het haar schuld was dat ze in het vorige gefaald had, en wilde dat niet nog een keer meemaken.
Ik heb haar verteld over mijn vorige relatie, en waarom we uit elkaar waren, van Margreet haar kant, is daar eigenlijk nooit echt over gepraat, ik denk dat het te pijnlijk voor haar was.
En we hebben wat afgepraat, zeker in het begin, totdat ze ineens zei, dat ze niet meer kon praten, want ze was het verleerd.
Maar we hebben toch een mooie tijd gehad samen, en dit moet even slijten.
Misschien moet ik maar een plekje gaan zoeken, waar ik het in kan stoppen, wedden dat ik dan regelmatig kijk, of het er nog is.
Ik denk relmatig aan je, je bent gewoon zo'n lief mens.
🐻Peter
Dan is ze behoorlijk beschadigd geworden ,wat fijn dat ze jou in haar leven heeft gekregen ,al kon jij haar niet helen ,je was immers niet degene die haar dit aangedaan had .
Plekje voor alles zoeken om het in te stoppen heeft geen haast doe het maar op jou manier dat werkt het beste .
Dank je voor het mooie compliment die ik gelijk terug geef ,ook jij bent een waardevol mens en dat zullen velen hier met mij eens zijn
Liefs hes 🌻🍀